27. เราจะกระทำให้เป็นที่พังทลาย พังทลาย พังทลาย และจะไม่มีเลยจนกว่าผู้มีสิทธิ์อันชอบธรรมจะมาถึง และเราจะประทานให้แก่ท่านผู้นั้น
28. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย และเจ้าจงเผยพระวจนะและกล่าวว่า พระเจ้าตรัสดังนี้เกี่ยวกับคน อัมโมนและเกี่ยวกับเรื่องน่าตำหนิของเขาทั้งหลายว่า ดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งถูกชักออกเพื่อการเข่นฆ่า เขาขัดมันให้ดื่มโลหิต และให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบ
29. ขณะเมื่อเขาเห็นนิมิตเท็จมาบอกท่าน ขณะเมื่อเขาให้คำทำนายมุสาแก่ท่าน เพื่อจะวางท่านไว้บนคอของผู้อธรรมที่ลามก เวลากำหนดของเขามาถึงแล้ว คือเวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้าย
30. จงให้ดาบกลับเข้าฝัก เราจะพิพากษาเจ้าในสถานที่ดั้งเดิม ของเจ้าในแผ่นดินดั้งเดิมของเจ้า
31. เราจะเทความกริ้วของเราเหนือเจ้า และเราจะพ่นเจ้าด้วยไฟแห่งความพิโรธของเรา และเราจะมอบเจ้าไว้ในมือของคนใจสัตว์ ผู้มีฝีมือในการทำลาย
32. เจ้าจะเป็นฟืนไว้ใส่ไฟ โลหิตของเจ้าจะอยู่กลางแผ่นดิน จะไม่มีใครจดจำเจ้าไว้อีก เพราะเราคือพระเจ้าได้ลั่นวาจาแล้ว”