1. พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า
2. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าของเจ้าต่อสู้เยรูซาเล็ม และเทศนากล่าวโทษสถานศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงเผยพระวจนะกล่าวโทษแผ่นดินอิสราเอล
3. และกล่าวแก่แผ่นดินอิสราเอลว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้า และเราจะชักดาบของเราออกจากฝัก และเราจะทำลายทั้งคนชอบธรรมและ คนอธรรมออกจากเจ้าเสีย
4. เพราะเราจะตัดเอาทั้งคนชอบธรรมและคน อธรรมออกจากเจ้าเสีย เพราะฉะนั้นดาบของเราจะออกจากฝักไปต่อสู้มนุษย์ ทั้งสิ้นจากทิศใต้ถึงทิศเหนือ
5. และมนุษย์ทั้งสิ้นจะทราบว่าเราคือพระเจ้าได้ ชักดาบของเราออกจากฝักแล้ว และจะไม่เก็บใส่ฝักอีก
6. บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ยเพราะฉะนั้นจงถอนหายใจ ถอนหายใจด้วยความระทมใจและความ ขมขื่นต่อหน้าต่อตาเขาทั้งหลาย
7. และเมื่อเขาทั้งหลายกล่าวแก่เจ้าว่า ‘ทำไมเจ้าถอนหายใจ’ เจ้าจงกล่าวว่า ‘เพราะเรื่องข่าวนั้น เมื่อข่าวนั้นมาถึงหัวใจทุกดวงจะ ละลายและมือทั้งสิ้นจะอ่อนเปลี้ยไป และบรรดาจิตวิญญาณจะแน่นิ่งไป และหัวเข่าทุกเข่าจะอ่อนเปลี้ยดั่งน้ำ ดูเถิด ข่าวนั้นมาถึงและจะสำเร็จ” พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
8. พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า
9. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่าดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งซึ่งเขาลับให้คมและขัดมันด้วย
10. ลับให้คมเพื่อจะเข่นฆ่าขัดมันไว้เพื่อจะให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบเราจะร่าเริงหรือ ลูกของเราเอ๋ย เจ้าได้ประมาททัณฑกร และไม้เรียวทุกอย่าง
11. เพราะฉะนั้นจึงมอบดาบให้ขัดมัน เพื่อจะถือไว้ได้ ดาบนั้นคมแล้วและขัดมัน เพื่อจะมอบไว้ในมือของผู้ฆ่า