33. ผู้ชายย่อมให้ของแก่หญิงแพศยา แต่เจ้ากลับให้สิ่งของแก่คนรักของเจ้า ให้สินบนชักให้เขาเข้ามาจากทุกด้าน เพื่อการเล่นชู้ของเจ้า
34. ฉะนั้นเจ้าจึงผิดกับหญิงอื่นในเรื่องการเล่นชู้ของเจ้า ไม่มีใครมาวิงวอนให้เล่นชู้ และเจ้ากลับให้สินจ้าง ขณะเมื่อไม่มีผู้ใดให้สินจ้างแก่เจ้า เพราะฉะนั้นเจ้าจึงแตกต่างกัน
35. “เหตุฉะนี้ อีแพศยาเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเจ้า
36. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพราะความละอายของเจ้าก็แจ้งประจักษ์ และความเปลือยเปล่าของเจ้าก็เผยออก ในการเล่นชู้ของเจ้ากับคนรักของเจ้า และเพราะรูปเคารพลามกของเจ้าทั้งสิ้น และเพราะโลหิตลูกของเจ้าที่เจ้าถวายให้แก่มัน
37. เพราะฉะนั้น ดูเถิด เราจะรวบรวมคนรักของเจ้าทั้งสิ้น ซึ่งเป็นผู้ที่เจ้าเพลิดเพลินด้วย ทุกคนที่เจ้ารัก และทุกคนที่เจ้าเกลียด เราจะรวบรวมเขาให้มาต่อสู้เจ้าจากทุกด้าน และจะเผยความเปลือยเปล่าของเจ้าต่อหน้าเขา เพื่อเขาจะได้เห็นความเปลือยเปล่าทั้งสิ้นของเจ้า
38. และเราจะพิพากษาเจ้าดังที่เขาพิพากษา หญิงที่ล่วงประเวณี และกระทำให้โลหิตตก และเราจะนำเอาโลหิตแห่งความกริ้ว และความหวงแหนมาเหนือเจ้า
39. และมอบเจ้าไว้ในมือชู้ของเจ้า เขาจะทำลายห้องหลังคาโค้งของเจ้าลง และทำลายสถานที่สูงของเจ้า เขาจะปลดเอาเสื้อผ้าของเจ้า และเอาเครื่องรูปพรรณอันงามของเจ้าไปเสีย ปล่อยให้เจ้าเปลือยเปล่าและล่อนจ้อน
40. เขาทั้งหลายจะนำฝูงคนมาต่อสู้เจ้า และเขาจะขว้างเจ้าด้วยก้อนหินและฟันเจ้าด้วยดาบของเขา
41. และเขาจะเอาไฟเผาบ้านเรือนของเจ้าและทำการ พิพากษาลงโทษเจ้า ต่อหน้าผู้หญิงเป็นอันมาก เราจะกระทำให้เจ้าหยุดเล่นชู้ และเจ้าจะไม่ให้สินจ้างอีกต่อไป