6. “เพราะฉะนั้นจงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงกลับใจและหันกลับจากรูปเคารพของเจ้าเสีย และจงหันหน้าของเจ้าเสียจากสิ่งลามกของเจ้า
7. เพราะว่าคนใดในพงศ์พันธุ์อิสราเอล หรือแขกเมืองคนใดที่อาศัยอยู่ในอิสราเอล ผู้ซึ่งแยกตัวเขาจากเรา ยึดเอารูปเคารพของเขาไว้ในใจของเขา และวางสิ่งที่สะดุดให้ทำบาปผิดไว้ตรงหน้าของเขา แล้วยังจะมาหาผู้เผยพระวจนะเพื่อขอถามจาก เราเพื่อประโยชน์ของเขา เราคือพระเจ้าจะตอบเขาเอง
8. และเราจะมุ่งหน้าของเราต่อสู้คนนั้น เราจะทำให้เขาเป็นหมายสำคัญและเป็นขี้ปาก และกำจัดเขาเสียจากท่ามกลางประชากรของเรา และเจ้าจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
9. และถ้าผู้เผยพระวจนะถูกหลอกลวงกล่าวคำหนึ่งคำใด เราคือพระเจ้าได้ลวงผู้เผยพระวจนะคนนั้นและ เราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้เขา และจะทำลายเขาเสียจากท่ามกลางอิสราเอล ประชากรของเรา
10. เขาทั้งหลายจะต้องทนรับโทษของเขา (โทษของผู้เผยพระวจนะและโทษของผู้ขอถามจะเหมือนกัน)
11. เพื่อว่าพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่หลงเจิ่นไปจากเราอีก หรือไม่กระทำตัวให้มลทินด้วยการทรยศของตนอีก แต่เขาทั้งหลายจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา พระเจ้าตรัสดังนี้”
12. และพระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
13. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เมื่อแผ่นดินกระทำบาปต่อเราโดยประพฤติทรยศ และเราเหยียดมือของเราออกต่อสู้แผ่นดินนั้น และทำลายอาหารหลักเสีย และส่งการกันดารอาหารมาที่แผ่นดินนั้น และทำลายมนุษย์และสัตว์เสียจากแผ่นดินนั้น