7. พระนางเอสเธอร์ทูลว่า “คำร้องขอของหม่อมฉันและคำทูลขอของหม่อมฉัน
8. คือถ้าหม่อมฉันเป็นที่โปรดปรานในสายพระเนตร ของพระราชา และเป็นที่พอพระทัยพระราชาที่จะ ประทานตามคำร้องขอของหม่อมฉัน และให้คำทูลขอของหม่อมฉันสำเร็จนี้ ขอพระราชาเสด็จมายังการเลี้ยง ซึ่งหม่อมฉันจะเตรียมไว้พร้อมกับฮามาน และพรุ่งนี้หม่อมฉันจะกระทำตามที่พระราชาตรัสนั้น”
9. วันนั้นฮามานก็ออกไปด้วยใจชื่นบานและยินดี แต่เมื่อฮามานเห็นโมรเดคัยที่ประตูของพระราชา ไม่ยืนขึ้นหรือตัวสั่นอยู่ต่อหน้าท่าน ท่านก็กริ้วต่อโมรเดคัย
10. ถึงอย่างนั้นก็ดี ฮามานก็อดกลั้นไว้ กลับไปบ้าน ใช้ให้คนไปตามบรรดาเพื่อนของตนและเศเรชภรรยาของตน