บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เอส‌เธอร์ 5 ฉบับ1971 (TH1971)

เอส‌เธอร์​ทรง​เชิญ​พระ‍รา‌ชา​และ​ฮา‌มานไป​เสวย​ที่​ตำ‌หนัก

1. อยู่​มา​ใน​วัน​ที่​สาม​พระ‍นาง​เอส‌เธอร์​ทรง​ฉลอง​พระ‍องค์ และ​ประ‌ทับ​ยืน​ที่​ใน​ลาน​ชั้น‍ใน​ของ​พระ‍ราช​สำ‌นัก​ตรงข้าม กับ​ท้อง‍พระ‍โรง​ใหญ่​ของ​พระ‍รา‌ชา พระ‍รา‌ชา​ประ‌ทับ​บน​ราช​บัล‌ลังก์ ภาย‍ใน​พระ‍ราช‍วัง​ตรง​ข้าม​ทาง​เข้า​พระ‍ราช‍วัง

2. เมื่อ​พระ‍รา‌ชา​ทอด‍พระ‍เนตร​เห็น​พระ‍รา‌ชินี เอส‌เธอร์​ประ‌ทับ​ยืน​อยู่​ใน​พระ‍ลาน พระ‍นาง​ก็​เป็น​ที่​โปรด‌ปราน​ใน​สาย‍พระ‍เนตร​ของ​พระ‍องค์ พระ‍องค์​จึง​ทรง​ยื่น​พระ‍คทา‍สุวรรณ​ซึ่ง​อยู่​ใน​พระ‍หัตถ์​ของ พระ‍องค์​แก่​พระ‍นาง​เอส‌เธอร์ พระ‍นาง​ก็​เสด็จ​เข้า​มา​แตะ​ยอด‍พระ‍คทา

3. พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​พระ‍นาง​ว่า “พระ‍รา‌ชินี​เอส‌เธอร์ เรื่อง​อะไร​กัน พระ‍นาง​ต้อง‍การ​สิ่ง‍ใด ก็​จะ​ประ‌ทาน​ให้​แก่​พระ‍นาง​ถึง​กึ่ง​ราช​อา‌ณา‍จักร​ของ​เรา”

4. และ​พระ‍นาง​เอส‌เธอร์​ทูล​ว่า “ถ้า​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​พระ‍รา‌ชา ขอ​พระ‍รา‌ชา​เสด็จ​มา​พร้อม​กับ​ฮา‌มาน​ใน​วัน‍นี้ เพื่อ​เสวย​พระ‍กระ‌ยา‌หาร​ที่​หม่อม‍ฉัน​เตรียม​ไว้ เพื่อ​ใต้​ฝ่า​พระ‍บาท”

5. พระ‍รา‌ชา​จึง​ตรัส​ว่า “ให้​ฮา‌มาน​รีบ​มา เรา​จะ​ได้​กระ‌ทำ​ตาม​ที่​พระ‍นาง​เอส‌เธอร์​ปรารถ‌นา” พระ‍รา‌ชา​จึง​เสด็จ​ไป​ใน​การ​เลี้ยง​กับ​ฮา‌มาน​ซึ่ง พระ‍นาง​เอส‌เธอร์​ได้​ทรง​เตรียม​ไว้

6. ขณะ​เมื่อ​เสวย​เหล้า​องุ่น​อยู่​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​เอส‌เธอร์​ว่า “คำ​ขอ​ของ​พระ‍นาง​ว่า​กระ‌ไร เรา​จะ​ให้ แม้​จะ​ถึง​กึ่ง​ราช​อา‌ณา‍จักร​ของ​เรา ก็​จะ​สำ‌เร็จ”

7. พระ‍นาง​เอส‌เธอร์​ทูล​ว่า “คำ​ร้อง‍ขอ​ของ​หม่อม‍ฉัน​และ​คำ​ทูล‍ขอ​ของ​หม่อม‍ฉัน

8. คือ​ถ้า​หม่อม‍ฉัน​เป็น​ที่​โปรด‌ปราน​ใน​สาย‍พระ‍เนตร ของ​พระ‍รา‌ชา และ​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​พระ‍รา‌ชา​ที่​จะ ประ‌ทาน​ตาม​คำ​ร้อง‍ขอ​ของ​หม่อม‍ฉัน และ​ให้​คำ​ทูล‍ขอ​ของ​หม่อม‍ฉัน​สำ‌เร็จ​นี้ ขอ​พระ‍รา‌ชา​เสด็จ​มา​ยัง​การ​เลี้ยง ซึ่ง​หม่อม‍ฉัน​จะ​เตรียม​ไว้​พร้อม​กับ​ฮา‌มาน และ​พรุ่ง‍นี้​หม่อม‍ฉัน​จะ​กระ‌ทำ​ตาม​ที่​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​นั้น”

9. วัน​นั้น​ฮา‌มาน​ก็​ออก​ไป​ด้วย​ใจ​ชื่น‍บาน​และ​ยินดี แต่​เมื่อ​ฮา‌มาน​เห็น​โมร‌เด‌คัย​ที่​ประ‌ตู​ของ​พระ‍รา‌ชา ไม่​ยืน​ขึ้น​หรือ​ตัว​สั่น​อยู่​ต่อ‍หน้า​ท่าน ท่าน​ก็​กริ้ว​ต่อ​โมร‌เด‌คัย

10. ถึง​อย่าง‍นั้น​ก็​ดี ฮา‌มาน​ก็​อด‍กลั้น​ไว้ กลับ​ไป​บ้าน ใช้​ให้​คน​ไป​ตาม​บรร‌ดา​เพื่อน​ของ​ตน​และ​เศ‌เรช​ภรรยา​ของ​ตน

11. ฮา‌มาน​พรรณ‌นา​ถึง​ความ​โอ่‍โถง​แห่ง​ความ​มั่ง‍มี ของ​ท่าน​จำ‌นวน​บุตร​ของ​ท่าน และ​เกียรติ‍ยศ​ต่างๆ​ซึ่ง​พระ‍รา‌ชา​พระ‍ราช‍ทาน​แก่​ท่าน และ​ถึง​เรื่อง​ว่า​พระ‍รา‌ชา​ได้​เลื่อน​ท่าน​ขึ้น​เหนือ​เจ้า‍นาย และ​ข้า​ราช‍การ​ของ​พระ‍รา‌ชา​อย่าง‍ไร

12. แล้ว​ฮา‌มาน​เสริม​ว่า “แม้​พระ‍รา‌ชินี​เอส‌เธอร์​ก็​มิ‍ได้​ทรง​ให้​ผู้​ใด​ไป​กับ​พระ‍รา‌ชา ใน​การ​เลี้ยง​ซึ่ง​พระ‍นาง​ทรง​จัด​ขึ้น​นอก‍จาก​ตัว​ข้า และ​พรุ่ง‍นี้​พระ‍นาง​ทรง​เชิญ​ข้า​กับ​พระ‍รา‌ชา​อีก

13. แต่​สิ่ง​เหล่า‍นี้​หา​เป็น​ประ‌โยชน์​แก่​ข้า​ไม่ ตราบ‍ใด​ที่​ข้า​เห็น​โมร‌เด‌คัย​คน‍ยิว​นั่ง​อยู่​ที่ ประ‌ตู​ของ​พระ‍รา‌ชา”

14. เศ‌เรช​ภรรยา​ของ​ท่าน และ​สหาย​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ท่าน​จึง​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ขอ​ทำ​ตะแลง‌แกง​สูง​ห้า‍สิบ​ศอก รุ่ง‍เช้า​ก็​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ให้​แขวน​โมร‌เด‌คัย​เสีย​ที่‍นั่น แล้ว​ก็​ไป​กิน‍เลี้ยง​อย่าง​ร่า‍เริง​กับ​พระ‍รา‌ชา” คำ​แนะ‍นำ​นี้​เป็น​ที่​พอใจ​ฮา‌มาน​ท่าน​จึง​สั่ง​ให้​ทำ​ตะแลง‌แกง