1. ภายหลังเหตุการณ์เหล่านี้ เจ้าหน้าที่ก็เข้ามาหาข้าพเจ้า กล่าวว่า “ชนชาติอิสราเอลและบรรดาปุโรหิตกับคนเลวี หาได้แยกตนออกจากชนชาติทั้งหลายแห่งแผ่นดินเหล่านั้น กับการน่าเกลียดน่าชังของเขาไม่ คือจากคนคานาอัน คนฮิตไทต์ คนเปริสซี คนเยบุส คนอัมโมน คนโมอับ คนอียิปต์ และคนอาโมไรต์
2. เพราะเขารับบุตรหญิงของชนเหล่านี้เป็นภรรยาของเขาเอง และของบุตรชายของเขา ดังนั้นเชื้อสายบริสุทธิ์ได้ปะปนกับชนชาติทั้งหลายของ แผ่นดินเหล่านั้น นี่แหละในความผิดข้อนี้ มือของเจ้าหน้าที่ชั้นหัวหน้าและผู้ครองเมืองได้เด่นที่สุด”
3. เมื่อข้าพเจ้าได้ยินอย่างนี้ ข้าพเจ้าก็ฉีกเสื้อของข้าพเจ้าทั้งเสื้อคลุมของข้าพเจ้า และทึ้งผมออกจากศีรษะของข้าพเจ้าและทึ้งหนวดเครา และนั่งลงตะลึงอยู่
4. แล้วบรรดาคนที่สั่นสะท้านไปด้วยพระวจนะ ของพระเจ้าแห่งอิสราเอล เหตุด้วยความผิดของพวกเชลยที่ได้กลับมา ได้มาประชุมต่อหน้าข้าพเจ้าเมื่อข้าพเจ้า นั่งตะลึงอยู่จนถึงเวลาถวายเครื่องสักการบูชาตอนเย็น
5. ณ เวลาสักการบูชาตอนเย็นนั้น ข้าพเจ้าได้ลุกขึ้นจากการอดอาหาร มีเครื่องแต่งกาย และเสื้อคลุมของข้าพเจ้าฉีกขาด และข้าพเจ้าก็คุกเข่าลงและชู มือขึ้นต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพเจ้า