1. ดูเถิด วันแห่งพระเจ้ามาถึงแล้ว เมื่อทรัพย์สินที่เขาริบไปจากเจ้านั้น เขาจะแบ่งกันท่ามกลางเจ้า
2. เพราะเราจะรวบรวมประชาชาติทั้งสิ้นให้ทำศึกกับเยรูซาเล็ม เมืองนั้นจะถูกยึด เขาจะปล้นเอาทรัพย์ในเรือนและข่มขืนผู้หญิง พลเมืองครึ่งหนึ่งจะตกไปเป็นเชลย ประชาชนส่วนที่เหลืออยู่จะไม่ถูกตัดออกเสียจากเมือง
3. แล้วพระเจ้าจะเสด็จออกไปต่อสู้กับประชาชาติเหล่านั้น เหมือนเมื่อพระองค์ทรงต่อสู้ในวันสงคราม
4. ในวันนั้น พระบาทของพระองค์จะยืนอยู่ที่ภูเขามะกอกเทศ ซึ่งอยู่หน้าเมืองเยรูซาเล็มด้านตะวันออก และภูเขามะกอกเทศนั้นจะแยกออกเป็นสองส่วน จากทิศตะวันออกไปทิศตะวันตก โดยมีหุบเขากว้างมากคั่นอยู่ ภูเขากึ่งหนึ่งจึงจะถอยไปทางเหนือ และอีกกึ่งหนึ่งจะถอยไปทางใต้
5. และหุบเขาแห่งบรรดาภูเขาของเรานั้นจะถูกกั้นเสีย เพราะว่าหุบเขาแห่งบรรดาภูเขาจะมาจดอาซาล และท่านทั้งหลายจะต้องหนีไป อย่างที่หนีจากแผ่นดินไหวสมัยอุสซียาห์ กษัตริย์ประเทศยูดาห์ แล้วพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราจะเสด็จมา และเทพเจ้าทั้งสิ้นจะมากับพระองค์
6. ในวันนั้นจะไม่มีความหนาวและน้ำค้างแข็ง
7. จะมีแต่วัน (พระเจ้าทรงทราบ) ไม่ใช่วันสลับคืน แต่เวลาเย็นจะมีแสงสว่าง
8. ในวันนั้นน้ำพุจะไหลออกจากเยรูซาเล็ม ครึ่งหนึ่งจะไหลไปสู่ทะเลด้านตะวันออก และครึ่งหนึ่งจะไหลไปสู่ทะเลด้านตะวันตก ในฤดูร้อนก็จะไหลเรื่อยไปดังในฤดูหนาว
9. และพระเจ้าจะทรงเป็นกษัตริย์เหนือพิภพทั้งสิ้น ในวันนั้นพระเจ้าจะทรงเป็นเอก และพระนามของพระองค์ก็เป็นเอก
10. แผ่นดินทั้งสิ้นจะกลายเป็นที่ราบจากเกบาถึงริมโมนใต้เยรูซาเล็ม แต่เยรูซาเล็มจะดำรงสูงเด่นอยู่ในที่ตั้งของเมืองนั้น จากประตูเบนยามินถึงสถานที่ที่เป็นประตูเก่าถึงประตูมุม และจากหอคอยฮานันเอลถึงบ่อย่ำองุ่นของกษัตริย์
11. และจะมีผู้คนอาศัยอยู่เพราะไม่มีคำสาปแช่งอีกแล้ว เยรูซาเล็มจะอยู่อย่างปลอดภัย
12. ต่อไปนี้เป็นภัยพิบัติซึ่งพระเจ้าจะทรงใช้โจมตีบรรดาชนชาติทั้งหลายที่ทำสงครามกับเยรูซาเล็ม คือ เนื้อของเขาจะเน่าไปเมื่อเขายังยืนอยู่ได้ ตาของเขาจะเน่าคาเบ้าตา และลิ้นของเขาจะเน่าคาปาก
13. ในวันนั้น การสับสนอลหม่านอย่างใหญ่โตจากพระเจ้าจะตกลงเหนือเขาทั้งหลาย เพราะฉะนั้นคนหนึ่งจะจับกุมเพื่อนของตน และเขาจะยกมือขึ้นต่อสู้กันและกัน
14. แม้ว่ายูดาห์ก็จะต่อสู้กันที่เยรูซาเล็ม ทรัพย์สมบัติของประชาชาติทั้งสิ้นที่อยู่ล้อมรอบจะถูกเก็บ มีทองคำ เงิน และเสื้อผ้ามากมาย
15. และภัยพิบัติอย่างหนึ่งที่เหมือนภัยพิบัติอย่างนี้จะบังเกิดแก่ม้า ล่อ อูฐ ลา และไม่ว่าสัตว์ชนิดใดซึ่งมีอยู่ในค่ายเหล่านั้น
16. และอยู่มาบรรดาคนที่เหลืออยู่ในประชาชาติทั้งปวงซึ่งยกขึ้นมาสู้รบกับเยรูซาเล็ม จะขึ้นไปนมัสการกษัตริย์ปีแล้วปีเล่า คือพระเจ้าจอมโยธา และจะถือเทศกาลอยู่เพิง
17. ถ้าตระกูลใดในพื้นพิภพไม่ขึ้นไปยังเยรูซาเล็ม เพื่อนมัสการกษัตริย์คือพระเจ้าจอมโยธา ฝนก็จะไม่ตกเหนือเขาเหล่านั้น
18. และถ้าตระกูลอียิปต์ไม่ขึ้นไปปรากฏตัวที่นั่น เขาก็จะบังเกิดภัยพิบัติไม่เหมือนภัยพิบัติซึ่งพระเจ้าทรงใช้โจมตีประชาชาติอื่นๆ ซึ่งไม่ขึ้นไปถือเทศกาลอยู่เพิง
19. ที่กล่าวนี้จะเป็นการลงทัณฑ์อียิปต์และประชาชาติทั้งสิ้น ซึ่งไม่ขึ้นไปถือเทศกาลอยู่เพิง
20. และในวันนั้น ลูกพรวนที่ผูกม้าจะมีคำจารึกว่า “บริสุทธิ์แด่พระเจ้า” และหม้อซึ่งอยู่ในพระนิเวศของพระเจ้าจะเป็นเหมือนชามซึ่งอยู่หน้าแท่นบูชา
21. เออ และหม้อทุกลูกในเยรูซาเล็มและยูดาห์ จะเป็นของบริสุทธิ์แด่พระเจ้าจอมโยธา เพื่อว่าทุกคนที่มาถวายสัตวบูชาจะเอาหม้อไปบ้าง และจะต้มเนื้อในหม้อเหล่านั้น ในวันนั้นจะไม่มีพ่อค้าในพระนิเวศของพระเจ้าจอมโยธาอีกต่อไป