11. “แต่ถ้าเขายังไม่สามารถที่จะนำนกเขาสองตัว หรือนกพิราบหนุ่มสองตัวมา ก็ให้เขานำเครื่องบูชาไถ่บาปซึ่งเขาได้กระทำนั้นมา คือยอดแป้งหนึ่งในสิบเอฟาห์ เอามาเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป อย่าใส่น้ำมัน หรือใส่เครื่องกำยานในแป้ง เพราะเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
12. ให้เขานำแป้งมาให้ปุโรหิต และปุโรหิตจะเอาแป้งกำมือหนึ่งเป็นส่วนอนุสรณ์ และเผาเสียบนแท่นบนเครื่องเผาบูชาด้วยไฟถวาย แด่พระเจ้าเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
13. อย่างนี้แหละ ปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขา ซึ่งเขาได้กระทำในเรื่องหนึ่งเรื่องใดที่กล่าวมานี้ และเขาจะได้รับการอภัย ส่วนที่เหลือนั้นจะเป็นของปุโรหิตเช่นเดียวกับธัญญบูชา”
14. พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
15. “ถ้าผู้ใดทำการไม่ซื่อตรง และทำบาปโดยไม่รู้ตัวในเรื่องของบริสุทธิ์แห่งพระเจ้า ให้ผู้นั้นนำแกะตัวผู้ที่ปราศจากตำหนิเป็นเครื่องบูชา ไถ่กรรมบาปถวายแด่พระเจ้า ให้เจ้าตีราคาเป็นเงินเชเขลตาม เชเขลของสถานนมัสการ เป็นเครื่องบูชาไถ่กรรมบาป
16. และให้ผู้นั้นชดใช้ของบริสุทธิ์ที่ขาดไป และเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาสิ่งที่ขาดไปนั้น นำมอบให้แก่ปุโรหิต และปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขาด้วยแกะผู้ ที่ถวายเป็นเครื่องบูชาไถ่กรรมบาป และเขาจะได้รับการอภัย
17. “ถ้าผู้ใดกระทำผิด คือกระทำสิ่งที่พระเจ้าทรงบัญชามิให้กระทำ ถึงแม้ว่าเขากระทำโดยไม่รู้เท่าถึงการ เขาก็มีความผิดจะต้องรับโทษ
18. ให้ผู้นั้นนำแกะตัวผู้ที่ปราศจากตำหนิมาจากฝูง ให้เจ้าตีราคา เป็นราคาเครื่องบูชาไถ่กรรมบาป และให้ปุโรหิตทำการลบมลทินบาปของเขาตามความผิด ซึ่งเขาได้กระทำด้วยมิได้เจตนานั้น และเขาจะได้รับการอภัย