22. “ถ้าผู้ครอบครองกระทำความผิด กระทำสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของเขาทรงบัญชามิให้กระทำโดยไม่รู้ตัว แล้วมีกรรมบาป
23. ถ้าได้แจ้งให้เขาทราบถึงความผิดที่เขาได้ กระทำนั้นแล้ว ก็ให้เขานำแพะตัวผู้ที่ไม่มีตำหนิตัวหนึ่งมาเป็นเครื่องบูชา
24. ให้เขาเอามือวางบนหัวแพะ และให้ฆ่าแพะเสียในที่ที่เขาฆ่าสัตว์ เป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระเจ้า นี่เป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
25. ปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดเครื่องบูชาไถ่บาปบ้าง นำไปเจิมที่เชิงงอนบนแท่นเครื่องเผาบูชา และเทเลือดที่เหลืออยู่นั้นที่ฐานของแท่นเครื่องเผาบูชา
26. และให้เขาเผาไขมันทั้งหมดบนแท่น เช่นเดียวกับเผาไขมันเครื่องศานติบูชา ดังนี้แหละปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขา และเขาจะได้รับการอภัย
27. “ถ้าประชาชนสามัญคนหนึ่งคนใดกระทำความผิด โดยมิได้เจตนา คือกระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงบัญชามิให้กระทำ แล้วก็มีกรรมบาป
28. เมื่อได้แจ้งให้เขาทราบถึงความผิดซึ่งเขาได้กระทำแล้ว ให้เขานำแพะเมียตัวหนึ่งซึ่งไม่มีตำหนิมาเป็นเครื่องบูชา ไถ่บาปที่เขาได้กระทำไปนั้น
29. และเขาจะเอามือวางบนหัวของเครื่องบูชาไถ่บาป และฆ่าเครื่องบูชาไถ่บาปนั้น ในที่ที่เขาถวายเครื่องเผาบูชา
30. ปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดแพะนั้นไปเจิม ที่เชิงงอนของแท่นเครื่องเผาบูชา และเทเลือดส่วนที่เหลือลงที่ฐานของแท่นนั้น
31. และเขาจะเอาไขมันออกเสีย ให้หมดอย่างที่เอาออกเสียจากเครื่องศานติบูชา และปุโรหิตจะเผาไขมันนั้นบนแท่น เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า และปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขา และเขาจะได้รับการอภัย
32. “ถ้าเขานำลูกแกะมาเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป ก็ให้เขานำลูกแกะเมียไม่มีตำหนิมา