14. เมื่อความผิดที่เขาได้กระทำนั้นเป็นที่ประจักษ์ขึ้น ให้ที่ประชุมถวายวัวหนุ่มตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป ให้นำวัวนั้นมาที่หน้าเต็นท์นัดพบ
15. และผู้ใหญ่ของชุมนุมชนจะเอามือวางบนหัวของวัวนั้น ต่อพระพักตร์พระเจ้า และให้ฆ่าวัวตัวนั้นเสียต่อพระพักตร์พระเจ้า
16. แล้วปุโรหิตผู้รับการเจิมจะนำเลือดของ วัวมาที่เต็นท์นัดพบบ้าง
17. และปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มลงในเลือดและประพรมที่หน้า ม่านเจ็ดครั้งต่อพระพักตร์พระเจ้า
18. และปุโรหิตจะเอาเลือดสักหน่อยเจิมที่เชิงงอน ของแท่นบูชาซึ่งอยู่ในเต็นท์นัดพบต่อพระพักตร์พระเจ้า ส่วนเลือดที่เหลืออยู่นั้น เขาจะเทลงที่ฐานแท่นเครื่องบูชาซึ่งอยู่ที่ประตูเต็นท์นัดพบ
19. และเขาจะเอาไขมันออกจากวัวนั้นหมด นำไปเผาเสียบนแท่น
20. เขาจะกระทำดังนี้แก่วัวตัวนี้ เขาได้กระทำกับวัวตัวที่ถวายเป็นเครื่องบูชา ไถ่บาปอย่างไรก็ให้เขากระทำแก่วัวตัวนี้อย่างนั้น ดังนี้ปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของชุมนุมชน แล้วเขาทั้งหลายจะได้รับการอภัย
21. แล้วปุโรหิตจะนำวัวออกไปนอกค่าย และเผาเสียอย่างกับเผาวัวตัวก่อน เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปของที่ประชุม
22. “ถ้าผู้ครอบครองกระทำความผิด กระทำสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของเขาทรงบัญชามิให้กระทำโดยไม่รู้ตัว แล้วมีกรรมบาป
23. ถ้าได้แจ้งให้เขาทราบถึงความผิดที่เขาได้ กระทำนั้นแล้ว ก็ให้เขานำแพะตัวผู้ที่ไม่มีตำหนิตัวหนึ่งมาเป็นเครื่องบูชา
24. ให้เขาเอามือวางบนหัวแพะ และให้ฆ่าแพะเสียในที่ที่เขาฆ่าสัตว์ เป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระเจ้า นี่เป็นเครื่องบูชาไถ่บาป
25. ปุโรหิตจะเอานิ้วจุ่มเลือดเครื่องบูชาไถ่บาปบ้าง นำไปเจิมที่เชิงงอนบนแท่นเครื่องเผาบูชา และเทเลือดที่เหลืออยู่นั้นที่ฐานของแท่นเครื่องเผาบูชา
26. และให้เขาเผาไขมันทั้งหมดบนแท่น เช่นเดียวกับเผาไขมันเครื่องศานติบูชา ดังนี้แหละปุโรหิตจะทำการลบมลทินบาปของเขา และเขาจะได้รับการอภัย
27. “ถ้าประชาชนสามัญคนหนึ่งคนใดกระทำความผิด โดยมิได้เจตนา คือกระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงบัญชามิให้กระทำ แล้วก็มีกรรมบาป