พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เลวี‌นิติ 27:4-21 ฉบับ1971 (TH1971)

4. ถ้า​ผู้‍นั้น​เป็น​ผู้หญิง ให้​เจ้า​กำ‌หนด​รา‌คา​เป็น​ค่า​เงิน​สาม‍สิบ​เช‌เขล

5. ถ้า​ผู้‍นั้น​อายุ​ห้า​ขวบ​ถึง​ยี่‍สิบ ให้​เจ้า​กำ‌หนด​รา‌คา​ผู้‍ชาย​เป็น​ค่า​เงิน​ยี่‍สิบ​เช‌เขล และ​ผู้หญิง​สิบ​เช‌เขล

6. ถ้า​ผู้‍นั้น​อายุ​หนึ่ง​เดือน​ถึง​ห้า​ขวบ​ให้​เจ้า กำ‌หนด​รา‌คา​ผู้‍ชาย​เป็น​ค่า​เงิน​ห้า​เช‌เขล ให้​เจ้า​กำ‌หนด​รา‌คา​ผู้หญิง​เป็น​ค่า​เงิน​สาม​เช‌เขล

7. ถ้า​เป็น​บุค‌คล​อายุ​ตั้ง‍แต่​หก‍สิบ​ปี​ขึ้น​ไป ให้​เจ้า​กำ‌หนด​รา‌คา​ผู้‍ชาย​เป็น​ค่า​เงิน​สิบ‍ห้า​เช‌เขล และ​ผู้หญิง​เป็น​สิบ​เช‌เขล

8. ถ้า​ผู้‍ชาย​คน​ใด​ยาก‍จน​เกิน​ที่​จะ​ชำระ​ตาม​ที่​เจ้า​กำ‌หนด​รา‌คา ก็​ให้​นำ​ผู้​ถูก​บน​ไป​หา​ปุโร‌หิต ให้​ปุโร‌หิต​กำ‌หนด​รา‌คา​ตาม​กำ‌ลัง​ของ​ผู้​ที่​บน ปุโร‌หิต​จะ​กำ‌หนด​รา‌คา​ของ​คน​นั้น

9. “ถ้า​เป็น​สัตว์​อย่าง​ที่​มนุษย์​นำ​มา​ถวาย​พระ‍เจ้า สิ่ง​ใดๆ ที่​มนุษย์​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า​ถือ​ว่า​เป็น​ของ​บริ‌สุทธิ์

10. อย่า​ให้​เขา​นำ​อะไร​มา​แทน​หรือ​เปลี่ยน​เอา​ดี​มา​เปลี่ยน​ไม่‍ดี หรือ​เอา​ไม่‍ดี​มา​เปลี่ยน​ดี ถ้า​เขา​ทำ​การ​เปลี่ยน​สัตว์ ทั้ง​ตัว​ที่​นำ​มา​เปลี่ยน​และ​ตัว​ที่​ถูก เปลี่ยน​จะ​ต้อง​บริ‌สุทธิ์

11. ถ้า​เป็น​สัตว์​มล‌ทิน​ซึ่ง​ไม่​พึง​นำ​มา​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า ให้​ผู้‍นั้น​นำ​สัตว์​ตัว​นั้น​ไป​หา​ปุโร‌หิต

12. แล้ว​ปุโร‌หิต​จะ​ตี​ค่า​ว่า​เป็น​ของ‍ดี​ของ​ไม่‍ดี ท่าน​ผู้​เป็น​ปุโร‌หิต​กำ‌หนด​รา‌คา​เท่า‍ใด​ก็​ให้​เป็น​เท่า‍นั้น

13. ถ้า​เขา​จะ​มา​ไถ่​สัตว์​นั้น​ก็​ให้​เขา​เพิ่ม​อีก​หนึ่ง​ใน ห้า​ของ​รา‌คา​ที่​ตี​ไว้

14. “เมื่อ​คน​ใด​ถวาย​เรือน​ของ​ตน​ไว้ เป็น​ของ​บริ‌สุทธิ์​แด่​พระ‍เจ้า ปุโร‌หิต​ต้อง​กำ‌หนด​รา‌คา​ตาม​ดี​ไม่​ดี ปุโร‌หิต​กำ‌หนด​รา‌คา​เท่า‍ใด​ก็​ให้​เป็น​เท่า‍นั้น

15. ถ้า​ผู้​ที่​ถวาย​เรือน​ไว้​ประ‌สงค์​จะ​ไถ่​เรือน​ของ​เขา ก็​ให้​ผู้‍นั้น​เพิ่ม​เงิน​อีก​หนึ่ง​ใน​ห้า​ของ​รา‌คา​เรือน​ที่​ตี​ไว้ แล้ว​เรือน​นั้น​จึง​ตก​เป็น​ของ​เขา​ได้

16. “ถ้า​ผู้‍ใด​ถวาย​ที่‍ดิน​ส่วน​หนึ่ง​แด่​พระ‍เจ้า​ซึ่ง​เป็น มร‌ดก​ตก​แก่​เขา ให้​เจ้า​กำ‌หนด​รา‌คา​ของ​ที่‍ดิน​ตาม​จำ‌นวน​พันธุ์​พืช ที่​หว่าน​ลง​ใน​ดิน​นั้น ถ้า​ที่​นา​ใช้​พันธุ์​บารลี​หนึ่ง​โฮ‌เมอร์ ให้​กำ‌หนด​รา‌คา​เป็น​เงิน​ห้า‍สิบ​เช‌เขล

17. ถ้า​เขา​ถวาย​นา​ใน​ปี​เสียง​เขา‍สัตว์ ก็​ให้​คง​เต็ม​รา‌คา​ที่​เจ้า​กำ‌หนด

18. ถ้า​เขา​ถวาย​ที่‍นา​ภาย‍หลัง​ปี​เสียง​เขา‍สัตว์ ก็​ให้​ปุโร‌หิต​คำ‌นวณ​ค่า​เงิน ตาม​จำ‌นวน​ปี​ที่​เหลือ​อยู่​กว่า​จะ​ถึง​ปี​เสียง​เขา‍สัตว์ ให้​หัก​เสีย​จาก​รา‌คา​ที่​เจ้า​กำ‌หนด

19. ถ้า​ผู้​ที่​ถวาย​นา​ประ‌สงค์​จะ​ไถ่​นา​นั้น ก็​ให้​เขา​เพิ่ม​ค่า​เงิน​อีก​หนึ่ง​ใน​ห้า​ของ​กำ‌หนด​รา‌คา​ที่​ตี​ไว้ แล้ว​นา​นั้น​จะ​เป็น​ของ​เขา

20. แต่​ถ้า​เขา​ไม่​ประ‌สงค์​ที่​จะ​ไถ่​นา หรือ​เขา​ได้​ขาย​นา​นั้น​ให้​แก่​อีก​คน​หนึ่ง​แล้ว ก็​อย่า​ให้​ไถ่​อีก​เลย

21. แต่​นา​นั้น​เมื่อ​เขา​ต้อง​สละ​ใน​ปี เสียง​เขา‍สัตว์​ก็​เป็น​ของ​บริ‌สุทธิ์​แด่ พระ‍เจ้า​เพราะ​เป็น​นา​ที่​ถวาย​ไว้ ปุโร‌หิต​จึง​เข้า​ถือ​กรรม‍สิทธิ์​นา​นั้น​ได้

อ่านบทที่สมบูรณ์ เลวี‌นิติ 27