1. โธ่เอ๋ย ถ้าศีรษะของข้าพเจ้าเป็นน้ำและดวงตาของข้าพเจ้าเป็นบ่อน้ำตาพุก็จะดีเพื่อข้าพเจ้าจะได้ร้องไห้ทั้งกลางวันและกลางคืนเพราะบุตรีชนชาติของข้าพเจ้า9ที่ถูกฆ่า
2. โธ่เอ๋ย ถ้าข้าพเจ้ามีที่พักสำหรับคนเดินทางอยู่ที่ในถิ่นทุรกันดารก็จะดีเพื่อข้าพเจ้าจะได้พรากจากชนชาติของข้าพเจ้าและไปให้พ้นเขาเสียเพราะเขาทั้งหลายเป็นคนล่วงประเวณีทั้งหมดและเป็นหมู่คนที่มักทรยศ
3. เขาทั้งหลายงอลิ้นของเขาเหมือนคันธนูความเท็จและไม่ใช่สัจจะที่เจริญแข็งแรงขึ้นในแผ่นดินเพราะเขาทั้งหลายจากความชั่วอย่างนี้ไปสู่ความชั่วอย่างนั้นและเขาทั้งหลายไม่รู้จักเรา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
4. ขอให้ทุกคนระวังเพื่อนบ้านของตนและอย่าวางใจในพี่น้องคนใดเลยเพราะว่าพี่น้องทุกคนเป็นคนหลอกล่อและเพื่อนบ้านทุกคนเที่ยวไปเป็นคนครหานินทา
5. ทุกคนล่อลวงเพื่อนบ้านของตัวไม่มีใครพูดความจริงสักคนเดียวเขาได้สอนลิ้นของเขาให้พูดมุสาเขาได้กระทำบาปชั่วและกลับใจอีกไม่ได้แล้ว
6. เขาเอาการบีบบังคับกองทับการบีบบังคับ และเอาการล่อลวงกองทับการล่อลวงเขาปฏิเสธที่จะรู้จักเรา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
7. เพราะฉะนั้น พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด เราจะถลุงเขาและทดลองเขาเหตุประชากรของเรา เราจะทำอย่างอื่นได้อย่างไร