เราได้ตั้ง‍ใจและคอยฟังแต่เขาทั้ง‍หลายก็พูดไม่ถูก‍ต้องไม่‍มีคนใดกลับ‍ใจจากความอธรรมของตนกล่าวว่า ‘ฉันได้ทำอะไรไปแล้วบ้าง’ทุกคนหันไปตามทางของเขาเองเหมือนม้าวิ่งหัวทิ่มเข้าไปในสง‌คราม