24. “พระเจ้าตรัสว่า เราจะสนองบาบิโลนและบรรดาชาวประเทศ เคลเดียต่อหน้าต่อตาของเจ้า ซึ่งบรรดาความชั่วร้าย อันเขาได้กระทำในศิโยน
25. “พระเจ้าตรัสว่า ภูเขาซึ่งทำลายเอ๋ยดูเถิด เราต่อสู้เจ้าเจ้าผู้ทำลายแผ่นดินโลกทั้งสิ้นเราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้เจ้าและกลิ้งเจ้าลงมาจากหน้าผาและกระทำให้เจ้าเป็นภูเขาที่ถูกไหม้
26. เขาจะไม่เอาหินจากเจ้าไปทำศิลาหัวมุมและไม่เอาไปทำรากฐานแต่เจ้าจะเป็นของทิ้งร้างเป็นนิตย์พระเจ้าตรัสดังนี้
27. “จงตั้งธงไว้บนแผ่นดินโลกจงเป่าเขาสัตว์ท่ามกลางประชาชาติทั้งหลายจงเตรียมประชาชาติทั้งหลายไว้ทำสงครามกับมันจงเรียกราชอาณาจักรต่อไปนี้มาสู้กับมันอารารัต มินนี และอัชเคนัสจงตั้งจอมทัพไว้ต่อสู้มันจงทำม้าขึ้นเหมือนบุ้งคันระเกะระกะ
28. จงเตรียมบรรดาประชาชาติมาทำสงครามกับมันคือเตรียมบรรดากษัตริย์แห่งมีเดียพร้อมทั้งเจ้าเมือง และปลัดทั้งหลายและทุกแผ่นดินที่ขึ้นแก่มีเดีย
29. แผ่นดินที่สะเทือนสะท้าน และบิดตัวด้วยความเจ็บเพราะบรรดาพระประสงค์ของพระเจ้า ต่อบาบิโลนก็ตั้งมั่นอยู่ที่จะกระทำให้แผ่นดินบาบิโลนเป็นที่ร้างเปล่าปราศจากคนอาศัย
30. นักรบแห่งบาบิโลนหยุดรบแล้วเขาทั้งหลายค้างอยู่ในที่กำบังเข้มแข็งของเขากำลังของเขาถอยเสียแล้วเขาทั้งหลายกลายเป็นเหมือนผู้หญิงที่อาศัยของมันก็กำลังไฟไหม้และดาลประตูของมันก็หัก
31. นักวิ่งคนหนึ่งวิ่งไปพบนักวิ่งอีกคนหนึ่งทูตคนหนึ่งวิ่งไปพบทูตอีกคนหนึ่งเพื่อทูลกษัตริย์แห่งบาบิโลนว่าเมืองของพระองค์ถูกยึดไว้ทุกด้านแล้ว
32. ท่าลุยข้ามก็ถูกยึดแล้วเครื่องป้องกันก็ถูกไฟไหม้และบรรดาทหารก็ระส่ำระสาย
33. เพราะพระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่าบุตรีแห่งบาบิโลนก็เหมือนลานนวดข้าวณ เวลาที่มันถูกเหยียบย่ำอีกสักประเดี๋ยวเวลาเกี่ยวก็จะมาถึงแล้ว”
34. “ให้ชาวเมืองศิโยนพูดว่า“เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้กินข้าพเจ้าเสียแล้วท่านได้ขย้ำข้าพเจ้าท่านได้ทำให้ข้าพเจ้าเป็นภาชนะว่างเปล่าท่านได้กลืนข้าพเจ้าดั่งจระเข้ท่านกินของอร่อยของข้าพเจ้าจนเต็มท้องและท่านได้ไล่ข้าพเจ้าออกไป
35. ให้ชาวศิโยนกล่าวว่า“ความทารุณที่ได้กระทำแก่ข้าพเจ้าและแก่ญาติของข้าพเจ้า จงตกเหนือบาบิโลน”ให้เยรูซาเล็มกล่าวว่า“ที่ข้าพเจ้าต้องตายนั้นชาวประเทศเคลเดียก็รับผิดชอบ”
36. เพราะฉะนั้น พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด เราจะแก้คดีของเจ้าและกระทำการแก้แค้นเพื่อเจ้าเราจะทำทะเลของมันให้แห้งและกระทำแหล่งน้ำของมันให้เหือด
37. และบาบิโลนจะกลายเป็นสิ่งปรักหักพังเป็นที่ที่หมาป่าอยู่เป็นความหวาดเสียวและเป็นที่เยาะเย้ยปราศจากผู้คนอาศัย
38. พระเจ้าตรัสว่า“เขาทั้งหลายจะคำรามด้วยกันอย่างสิงห์เขาทั้งหลายจะครางอย่างสิงห์หนุ่ม
39. ขณะที่เขาทั้งหลายผ่าวร้อน เราจะเตรียมการเลี้ยงให้และกระทำให้เขาทั้งหลายมึนเมาจนเขาทั้งหลายจะสลบไสลไปและนอนหลับอยู่เป็นนิตย์ไม่ตื่นเลย