33. “พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า ประชาชนอิสราเอลถูกบีบบังคับ และประชาชนยูดาห์ก็พลอยไปด้วย ผู้ที่จับเขาทั้งหลายไปเป็นเชลยได้ยึดเขาไว้มั่น เขาทั้งหลายปฏิเสธไม่ยอมให้เขาไป
34. พระผู้ไถ่ของเขาทั้งหลายนั้นเข้มแข็ง พระนามของพระองค์คือพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระองค์จะทรงแก้คดีของเขาเป็นแน่ เพื่อพระองค์จะประทานความสงบแก่แผ่นดินโลก แต่ประทานความไม่สงบแก่ชาวเมืองบาบิโลน
35. “พระเจ้าตรัสว่า ให้ดาบอยู่เหนือชาวเคลเดียและเหนือชาวเมืองบาบิโลนและเหนือเจ้านายและนักปราชญ์ของเขา
36. ให้ดาบอยู่เหนือผู้ทำนายเพื่อเขาจะกลายเป็นคนโง่ไปให้ดาบอยู่เหนือบรรดานักรบของเขาเพื่อเขาทั้งหลายจะครั่นคร้าม
37. ให้ดาบอยู่เหนือม้าทั้งหลายของเขาและรถรบของเขาและอยู่เหนือกองทหารชนต่างด้าวท่ามกลางเขาเพื่อเขาทั้งหลายจะกลายเป็นผู้หญิงไปให้ดาบอยู่เหนือทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นของเขาเพื่อว่าทรัพย์สมบัตินั้นจะถูกปล้นเสีย
38. ให้ความแห้งแล้งอยู่เหนือน้ำทั้งหลายของมันเพื่อน้ำทั้งหลายนั้นจะได้แห้งไปเพราะเป็นแผ่นดินแห่งรูปเคารพและเขาทั้งหลายก็บ้ารูปนั้น
39. “เพราะฉะนั้น สัตว์ป่าทั้งหลายและบรรดาหมาจิ้งจอก จะอาศัยในบาบิโลน และนกกระจอกเทศจะอาศัยอยู่ในนั้น เมืองนั้นจะไม่มีประชาชนอยู่อีกต่อไปเป็นนิตย์ คือไม่มีชาวเมืองอาศัยอยู่ตลอดชั่วชาติพันธุ์
40. พระเจ้าตรัสว่า เมื่อพระเจ้าได้ทรงคว่ำเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ และหัวเมืองใกล้เคียง ดังนั้น จะไม่มีคนพำนักอยู่ที่นั่นและไม่มีมนุษย์คนใด อาศัยอยู่ในเมืองนั้น
41. “ดูเถิด ชนชาติหนึ่งมาจากทิศเหนือประชาชาติอันเข้มแข็งชาติหนึ่งและกษัตริย์หลายองค์จะถูกเร้าให้มาจากที่ไกลที่สุดของแผ่นดินโลก
42. เขาทั้งหลายจับคันธนูและหอกเขาทั้งหลายดุร้าย และไม่มีความกรุณาเสียงของเขาทั้งหลายก็เหมือนเสียงทะเลคะนองเขาทั้งหลายขี่ม้าเรียงรายกันเป็นคนเข้าสู้สงครามกับเจ้านะ บุตรีแห่งบาบิโลนเอ๋ย