24. บาบิโลนเอ๋ย เราวางบ่วงดักเจ้าและเจ้าก็ติดบ่วงนั้นและเจ้าไม่รู้เรื่องเขามาพบเจ้าและจับเจ้าเพราะเจ้าได้ขันสู้กับพระเจ้า
25. พระเจ้าได้ทรงเปิดคลังอาวุธของพระองค์และทรงให้อาวุธแห่งพระพิโรธของพระองค์ออกมาเพราะพระเจ้าจอมโยธา ทรงมีพระราชกิจที่จะกระทำในแผ่นดินแห่งชาวเคลเดีย
26. จงมาต่อสู้กับเธอจากทุกเสี้ยวโลกจงเปิดบรรดาฉางของเธอจงกองเธอไว้เหมือนอย่างกองข้าวและทำลายเสียจนสิ้นเชิงอย่าให้เธอเหลืออยู่เลย
27. จงฆ่าวัวผู้ของเธอให้หมดให้มันทั้งหลายลงไปยังการฆ่าวิบัติแก่มันทั้งหลายเพราะวันเวลาของมันมาถึงแล้วคือเวลาแห่งการลงโทษมัน
28. “ฟังซิ เขาทั้งหลายได้หนีและรอดพ้นจากแผ่นดินบาบิโลน ไปประกาศการแก้แค้นของพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเราในศิโยน คือการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์
29. “จงเรียกนักธนูมาต่อสู้กับบาบิโลน คือบรรดาคนที่โก่งธนู จงตั้งค่ายไว้รอบมัน อย่าให้ผู้ใดหนีรอดพ้นไปได้จงกระทำ กับมันตามการกระทำของมัน จงกระทำแก่มันอย่างที่มันได้กระทำแล้ว เพราะมันจองหองลองดีกับพระเจ้า พระองค์ผู้บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
30. เพราะฉะนั้น คนหนุ่มๆของมันจะล้มลงที่ลานของมัน และทหารของมันทั้งสิ้นจะถูกทำลาย ในวันนั้น พระเจ้าตรัสดังนี้
31. “พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่าผู้จองหองเอ๋ย ดูเถิด เราต่อสู้กับเจ้าเพราะว่าวันเวลาของเจ้ามาถึงแล้วคือเวลาที่เราจะลงโทษเจ้า
32. ผู้จองหองจะสะดุดและล้มลงจะไม่มีผู้ใดพยุงเขาขึ้นได้และเราจะก่อไฟในบรรดาหัวเมืองของมันและไฟจะกินบรรดาที่อยู่รอบมันเสียสิ้น
33. “พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า ประชาชนอิสราเอลถูกบีบบังคับ และประชาชนยูดาห์ก็พลอยไปด้วย ผู้ที่จับเขาทั้งหลายไปเป็นเชลยได้ยึดเขาไว้มั่น เขาทั้งหลายปฏิเสธไม่ยอมให้เขาไป
34. พระผู้ไถ่ของเขาทั้งหลายนั้นเข้มแข็ง พระนามของพระองค์คือพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระองค์จะทรงแก้คดีของเขาเป็นแน่ เพื่อพระองค์จะประทานความสงบแก่แผ่นดินโลก แต่ประทานความไม่สงบแก่ชาวเมืองบาบิโลน
35. “พระเจ้าตรัสว่า ให้ดาบอยู่เหนือชาวเคลเดียและเหนือชาวเมืองบาบิโลนและเหนือเจ้านายและนักปราชญ์ของเขา
36. ให้ดาบอยู่เหนือผู้ทำนายเพื่อเขาจะกลายเป็นคนโง่ไปให้ดาบอยู่เหนือบรรดานักรบของเขาเพื่อเขาทั้งหลายจะครั่นคร้าม
37. ให้ดาบอยู่เหนือม้าทั้งหลายของเขาและรถรบของเขาและอยู่เหนือกองทหารชนต่างด้าวท่ามกลางเขาเพื่อเขาทั้งหลายจะกลายเป็นผู้หญิงไปให้ดาบอยู่เหนือทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นของเขาเพื่อว่าทรัพย์สมบัตินั้นจะถูกปล้นเสีย