19. ชาวอียิปต์เอ๋ยจงเตรียมข้าวของสำหรับตัวเจ้าเพื่อการถูกกวาดไปเป็นเชลยเพราะว่าเมืองเมมฟิสจะกลายเป็นที่ทิ้งร้างเป็นที่ปรักหักพัง ปราศจากผู้อาศัย
20. “อียิปต์เป็นโคสาวตัวงามแต่ตัวเหลือบจากทิศเหนือมาจับเธอ
21. แม้ว่าทหารที่จ้างมาที่อยู่ท่ามกลางเธอก็เหมือนลูกโคที่ได้ขุนไว้เออ เขาทั้งหลายหันกลับและหนีไปด้วยกันเขาทั้งหลายไม่ต่อต้านเพราะวันแห่งภัยพิบัติได้มาเหนือเขาทั้งหลายเป็นเวลาแห่งการลงโทษเขา
22. “เธอทำเสียงเหมือนงูที่กำลังเลื้อยออกไปเพราะศัตรูของเธอเดินกระบวนเข้ามาด้วยกำลังทัพและมาสู้กับเธอด้วยขวานเหมือนอย่างคนเหล่านั้นที่โค่นต้นไม้
23. พระเจ้าตรัสว่า เขาทั้งหลายจะโค่นป่าของเธอลงแม้ว่าป่านั้นใครจะเข้าไปไม่ได้เพราะว่าพวกเขาทั้งหลายมีจำนวนมากกว่าตั๊กแตนนับไม่ถ้วน
24. ธิดาของอียิปต์จะถูกกระทำให้ได้อายเธอจะถูกมอบไว้ในมือของชนชาติหนึ่งจากทิศเหนือ”
25. พระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “ดูเถิด เราจะนำการลงโทษมาเหนือพระอาโมนแห่ง เธเบสและฟาโรห์ และอียิปต์และบรรดาพระและกษัตริย์ทั้งปวงของ เมืองนั้นลงเหนือฟาโรห์และคนเหล่านั้นก็วางใจในท่าน
26. เราจะมอบเขาทั้งหลายไว้ในมือของบรรดาผู้ ที่แสวงหาชีวิตของเขาในมือของเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลน และข้าราชการของท่านพระเจ้าตรัสว่า ภายหลังอียิปต์จึงจะมีคนอาศัยอยู่อย่างสมัยก่อน
27. ยาโคบ ผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลยหรืออิสราเอลเอ๋ย อย่าครั่นคร้ามเลยเพราะนี่แน่ะ เราจะช่วยเจ้าให้รอดได้จากที่ไกลและช่วยลูกหลานของเจ้าจากแผ่นดินที่เขาเป็นเชลยยาโคบจะกลับมาและมีความสงบและความสบายและไม่มีผู้ใดกระทำให้เขากลัว
28. พระเจ้าตรัสว่า ยาโคบ ผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อย่ากลัวเลยเพราะเราอยู่กับเจ้าเราจะกระทำให้บรรดาประชาชาติทั้งสิ้นมาถึงซึ่งอวสานคือประชาชาติที่เราได้ขับเจ้าให้ไปอยู่นั้นแต่ส่วนเจ้าเราจะไม่กระทำให้ถึงอวสานทีเดียวเราจะตีสอนเจ้าตามขนาดเราจะไม่ปล่อยให้เจ้าไม่ถูกทำโทษเป็นอัน ขาด”