บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เย‌เร‌มีย์ 44 ฉบับ1971 (TH1971)

เย‌เร‌มีย์​กล่าว​พยา‌กรณ์​ให้​พวก​ยิว​ที่​อยู่​ใน​อียิปต์

1. พระ‍วจนะ​ที่​มา​ยัง​เย‌เร‌มีย์​เกี่ยว​ด้วย​บรร‌ดา ยิว​ที่​อา‌ศัย​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​ที่​มิก‌ดล ที่​ทา‌ปาน‌เหส ที่​เมม‌ฟิส และ​ใน​แผ่น‍ดิน​ปัท‌โรส​ว่า

2. “พระ‍เจ้า​จอม​โย‌ธา​พระ‍เจ้า​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้​เห็น​บรร‌ดา​เหตุ‍ร้าย​ที่​เรา​นำ​มา​เหนือ กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​และ​เหนือ​หัว‍เมือง​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍สิ้น ดู‍เถิด ทุก​วัน‍นี้​เมือง​เหล่า​นั้น​ก็​เป็น​ที่​ร้าง‍เปล่า ไม่‍มี​ผู้‍ใด​อา‌ศัย​อยู่​ใน​นั้น

3. เพราะ​ความ​อธรรม​ซึ่ง​เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้ กระ‌ทำ​ได้​ยั่ว‍เย้า​เรา​ให้​มี​ความ​โกรธ ด้วย​การ​ที่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ไป​เผา​เครื่อง​หอม และ​ปรน‌นิบัติ​พระ​อื่น​ซึ่ง​เขา​ไม่​รู้‍จัก ไม่‍ว่า​เขา​เอง หรือ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​หรือ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า

4. อย่าง‍ไร​ก็​ดี​เรา​ได้​ใช้​บรร‌ดา​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​เรา คือ​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​มา​ยัง​เจ้า​อย่าง​ไม่​หยุด‍หย่อน​กล่าว​ว่า ‘โธ่​เอ๋ย อย่า​กระ‌ทำ​สิ่ง​อัน​น่า‍เกลียด​นี้ ซึ่ง​เรา​เกลียด​ชัง’

5. แต่​เขา​ไม่​ฟัง​หรือ​เงี่ย​หู​ฟัง เพื่อ​จะ​หัน‍กลับ​จาก​ความ​ชั่ว‍ร้าย​ของ​เขา​และ​ไม่ เผา​เครื่อง​หอม​แก่​พระ​อื่น

6. เพราะ​ฉะนั้น เรา​จึง​ได้​เท​ความ​พิโรธ​และ​ความ​โกรธ​ของ​เรา​ออก ให้​พลุ่ง​ขึ้น​ใน​หัว‍เมือง​ยู‌ดาห์​และ​ใน​ถนน​หน‍ทาง​ของ​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม และ​เมือง​เหล่า​นั้น​ก็​กลาย​เป็น​ที่​ทิ้ง‍ร้าง​และ ที่​ร้าง‍เปล่า​อย่าง​ทุก​วัน‍นี้

7. และ​บัด‍นี้​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​จอม​โย‌ธา พระ‍เจ้า​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ทำไม​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จึง​ทำ​ความ​ชั่ว‍ร้าย​นี้​แก่​ตัว‍เจ้า​เอง และ​ตัด​เอา​ผู้‍ชาย​ผู้หญิง​ทั้ง​ทารก​และ​เด็ก​เสีย​จาก​เจ้า เสีย​จาก​ท่าม‍กลาง​ยู‌ดาห์ ไม่‍มี​ชน​ที่​เหลือ​อยู่​ไว้​แก่​เจ้า​เลย

8. ทำไม​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จึง​ยั่ว‍เย้า​เรา​ให้​โกรธ ด้วย​การ​ที่​มือ​ของ​เจ้า​กระ‌ทำ​ด้วย​การ​เผา เครื่อง​หอม​ให้​แก่​พระ​อื่น ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​ที่​ที่​เจ้า​มา​อยู่​นั้น เพื่อ​เจ้า​จะ​ต้อง​ถูก​ตัด​ออก​และ​เป็น​ที่​สาป‍แช่ง​และ​เป็น​ขี้‍ปาก​ท่าม‍กลาง​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ​แห่ง​แผ่น‍ดิน​โลก

9. เจ้า​ได้​ลืม​ความ​อธรรม​ของ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า ความ​อธรรม​ของ​บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​ยู‌ดาห์ บรร‌ดา​ความ​อธรรม​ของ​นาง‍สนม​และ​มเห‌สี​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย ความ​อธรรม​ของ​เจ้า​เอง และ​ความ​อธรรม​ของ​ภรรยา​ของ​เจ้า ซึ่ง​เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​ใน​แผ่น‍ดิน​ยู‌ดาห์​และ​ใน​ถนน หน‍ทาง​ของ​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​เสีย​แล้ว​หรือ

10. แม้​กระ‌ทั่ง​วัน‍นี้​แล้ว​เขา​ทั้ง‍หลาย​ก็​ยัง​มิ‍ได้​ถ่อม‍ตัว​ลง หรือ​เกรง‍กลัว​หรือ​ดำ‌เนิน​ตาม​พระ‍ธรรม​หรือ​ตาม​กฎ‍หมาย​ของ​เรา ซึ่ง​เรา​ให้​มี​ไว้​หน้า​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​และ​หน้า​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า

11. “เพราะ​ฉะนั้น พระ‍เจ้า​จอม​โย‌ธา​พระ‍เจ้า​อิส‌รา‌เอล จึง​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ดู‍เถิด เรา​จะ​มุ่ง‍หน้า​ของ​เรา​ต่อ‍สู้​เจ้า​หมาย​ลง‍โทษ จะ​ตัด​ยู‌ดาห์​ออก​เสีย​ให้​สิ้น

12. เรา​จะ​เอา​ชน‍ยูดาห์​ที่​เหลือ​อยู่ ผู้​ซึ่ง​มุ่ง‍หน้า​มา​ที่​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​เพื่อ​จะ​อา‌ศัย​อยู่​นั้น และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ถูก​ผลาญ​เสีย​หมด เขา​จะ​ล้ม‍ลง​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ เขา​จะ​ถูก​ผลาญ​ด้วย​ดาบ และ​ด้วย​การ​กัน‌ดาร​อา‌หาร ตั้ง‍แต่​คน​เล็ก‍น้อย​ที่‍สุด​จน​ถึง​คน​ใหญ่‍โต​ที่‍สุด เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ตาย​ด้วย​ดาบ​และ​ด้วย​การ​กัน‌ดาร​อา‌หาร และ​เขา​จะ​กลาย​เป็น​คำ‍สาป เป็น​ที่​น่า​หวาด​เสียว เป็น​คำ‍แช่ง​และ​เป็น​ขี้‍ปาก

13. เรา​จะ​ต้อง​ลง‍โทษ​คน​เหล่า​นั้น ผู้​อา‌ศัย​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ ดัง‍ที่​เรา​ลง‍โทษ​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ด้วย​ดาบ ด้วย​การ​กัน‌ดาร​อา‌หาร และ​ด้วย​โรค​ระบาด

14. จน​คน​ยู‌ดาห์​ที่​เหลือ​อยู่ ผู้​ซึ่ง​มา​อา‌ศัย​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​นั้น​จะ​ไม่​รอด‍พ้น หรือ​เหลือ​กลับ​ไป​ยัง​แผ่น‍ดิน​ยู‌ดาห์ ที่​ซึ่ง​เขา​ปรารถ‌นา​จะ​กลับ​ไป​อา‌ศัย​อยู่ เพราะ​ว่า​เขา​จะ​ไม่​ได้​กลับ​ไป นอก‍จาก​ผู้​ลี้‍ภัย​บาง‍คน”

15. แล้ว​บรร‌ดา​ผู้‍ชาย ผู้​รู้​ว่า​ภรรยา​ของ​ตัว​ได้​ถวาย​เครื่อง​หอม​แก่​พระ​อื่น และ​บรร‌ดา​ผู้หญิง​ที่​ยืน​อยู่​ใกล้​เป็น​ที่​ชุม‌นุม​ใหญ่ คือ​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชน​ผู้​อา‌ศัย​ใน​ปัท‌โรส ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​ได้​ตอบ​เย‌เร‌มีย์​ว่า

16. “สำ‌หรับ​ถ้อย‍คำ​ซึ่ง​ท่าน​ได้​บอก​แก่​เรา ใน​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เจ้า​นั้น เรา​จะ​ไม่​ฟัง​ท่าน

17. แต่​เรา​จะ​กระ‌ทำ​ทุก​สิ่ง​ที่​เรา​ได้​บน​ไว้ คือ​เผา​เครื่อง​หอม​ถวาย​เจ้า‍แม่​แห่ง​ฟ้า​สวรรค์ และ​เท​เครื่อง​ดื่ม​ถวาย​แก่​พระ‍นาง‍เจ้า ดัง‍ที่​เรา​ได้​กระ‌ทำ ทั้ง​พวก​เรา​และ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เรา บรร‌ดา​กษัตริย์​และ เจ้า‍นาย​ของ​เรา ใน​หัว‍เมือง​ยู‌ดาห์​และ​ใน​ถนน​หน‍ทาง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ทำ​อย่าง​นั้น​แล้ว​เรา​จึง​มี​อา‌หาร​บริ‌บูรณ์​และ​อยู่​เย็น​เป็น​สุข และ​ไม่​เห็น​เคราะห์​ร้าย​อย่าง‍ใด

18. ตั้ง‍แต่​เรา​งด​การ​เผา​เครื่อง​หอม​แห่ง​เจ้า​ฟ้า‍สวรรค์ และ​เท​เครื่อง​ดื่ม​ถวาย​แก่​พระ‍นาง​เจ้า เรา​ก็​ขัด‍สน​ทุก​อย่าง และ​ถูก​ผลาญ​ด้วย​ดาบ​และ​ด้วย​การ​กัน‌ดาร​อา‌หาร”

19. และ​พวก​ผู้หญิง​กล่าว​ว่า “เมื่อ​เรา​เผา​เครื่อง​หอม​ถวาย​เจ้า‍แม่​แห่ง​เจ้า​ฟ้า‍สวรรค์ และ​เท​เครื่อง​ดื่ม​ถวาย​แก่​พระ‍นาง‍เจ้า ที่​เรา​ได้​ทำ​ขนม‍พิมพ์​รูป​พระ‍นาง​เจ้า​ถวาย และ​ที่​ได้​เท​เครื่อง​ดื่ม​ถวาย​แก่​พระ‍นาง‍เจ้า​นั้น เรา​กระ‌ทำ​นอก‍เหนือ​ความ​เห็น‍ชอบ​ของ​สามี​ของ​เรา​หรือ”

20. แล้ว​เย‌เร‌มีย์​ได้​ตอบ​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชน ทั้ง​พวก​ผู้‍ชาย​และ​ผู้หญิง คือ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ผู้​ให้​คำ‍ตอบ​แก่​ท่าน​ว่า

21. “สำ‌หรับ​เครื่อง​หอม​ที่​ท่าน​ได้​เผา​ถวาย​ใน​หัว‍เมือง​ยู‌ดาห์ และ​ใน​ถนน​หน‍ทาง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ทั้ง​ตัว​ท่าน​บรรพ‌บุรุษ​ของ​ท่าน บรร‌ดา​พระ‍รา‌ชา​และ​เจ้า‍นาย​ของ​ท่าน​และ​ราษ‌ฎร พระ‍เจ้า​มิ‍ได้​ทรง​จด‍จำ​ไว้​ดอก​หรือ พระ‍องค์​ไม่‍ได้ ทรง​นึก‍ถึง​หรือ

22. พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​ทน​ต่อ​การ​กระ‌ทำ​อัน​ชั่ว‍ร้าย​ของ​ท่าน และ​การ​อัน​น่า​เกลียด​ซึ่ง​ท่าน​ได้​กระ‌ทำ​นั้น​ต่อ‍ไป​อีก​ไม่‍ไหว​แล้ว เพราะ​ฉะนั้น แผ่น‍ดิน​ของ​ท่าน​จึง​ได้​กลาย​เป็น​ที่​ร้าง‍เปล่า​และ​ที่​ทิ้ง‍ร้าง และ​เป็น​ที่​สาป‍แช่ง ปราศ‍จาก​คน​อา‌ศัย​ดัง​ทุก​วัน‍นี้

23. เพราะ​ว่า​ท่าน​ได้​เผา​เครื่อง​หอม และ​เพราะ​ว่า​ท่าน​ได้​กระ‌ทำ​บาป​ต่อ​พระ‍เจ้า และ​ไม่​เชื่อ‍ฟัง​พระ‍สุรเสียง​ของ​พระ‍เจ้า หรือ​ดำ‌เนิน​ตาม​พระ‍ธรรม​ของ​พระ‍องค์​ตาม​กฎ‍หมาย​ของ​พระ‍องค์ และ​ตาม​พระ‍โอ‌วาท​ของ​พระ‍องค์ โทษ​นี้​จึง​ได้​ตก​แก่​ท่าน ดัง​ทุก​วัน‍นี้”

24. เย‌เร‌มีย์​ได้​กล่าว​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍สิ้น​และ​แก่ พวก​ผู้หญิง​ทั้ง‍สิ้น​ว่า “บรร‌ดา​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​แห่ง​ยู‌ดาห์​ผู้​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ จง​ฟัง​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า

25. พระ‍เจ้า​จอม​โย‌ธา พระ‍เจ้า​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ตัว​เจ้า​และ​ภรรยา​ของ​เจ้า​ได้​ยืน‍ยัน​ด้วย​ปาก​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​เอง และ​ได้​กระ‌ทำ​ด้วย​มือ​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ให้​สำ‌เร็จ กล่าว​ว่า ‘เรา​จะ​แก้‍บน​ของ​เรา​ซึ่ง​เรา​ได้​บน​ไว้​แน่‍นอน คือ​เผา​เครื่อง​หอม​ถวาย​รา‌ชินี​แห่ง​ฟ้า​สวรรค์ และ​เท​เครื่อง​ดื่ม​ถวาย​แก่​พระ‍นาง‍เจ้า’ แล้ว​ก็​ดำ‌รง​การ‍บน​ของ​เจ้า​และ​แก้‍บน​ของ​เจ้า

26. เพราะ​ฉะนั้น​บรร‌ดา​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​แห่ง​ยู‌ดาห์ ผู้​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ จง​ฟัง​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ดู‍เถิด เรา​ได้​ปฏิ‌ญาณ​โดย​ชื่อ​ใหญ่​ยิ่ง​ของ​เรา​ว่า ปาก​ของ​คน​ใด​แห่ง​ยู‌ดาห์​ตลอด​ทั่ว​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​จะ​ไม่​ออก ชื่อ​ของ​เรา โดย​กล่าว​ว่า ‘พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​เจ้า​ทรง​พระ‍ชนม์​อยู่​ตราบ‍ใด’

27. ดู‍เถิด เรา​คอย​ดู​อยู่​เพื่อ​ให้​ลง‍โทษ มิ‍ใช่​ความ​ดี ชน​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍สิ้น​ผู้​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​จะ​ถูก​ผลาญ​เสีย​ด้วย​ดาบ และ​ด้วย​การ​กัน‌ดาร​อา‌หาร จน​กว่า​จะ​ถึง​ที่‍สุด​ของ​เขา

28. และ​บรร‌ดา​ผู้​ที่​หนี​พ้น​ดาบ​จะ​กลับ​จาก​แผ่น‍ดิน อียิปต์​ไป​ยัง​แผ่น‍ดิน​ยู‌ดาห์ มี​จำ‌นวน​น้อย และ​คน​ยู‌ดาห์​ที่​เหลือ​อยู่​ทั้ง‍สิ้น ซึ่ง​มา​อา‌ศัย​อยู่​ที่​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ จะ​ทราบ​ว่า​คำ​ของ​ใคร​จะ​ยั่ง‍ยืน เป็น​คำ​ของ​เขา​หรือ​คำ​ของ​เรา​ทั้ง‍หลาย

29. พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า​นี่​จะ​เป็น​หมาย​สำ‌คัญ​แก่​เจ้า คือ​เรา​จะ​ลง‍โทษ​เจ้า​ใน​ที่​นี้​เพื่อ​เจ้า​จะ​ได้​ทราบ​ว่า คำ​ของ​เรา​จะ​ตั้ง​มั่น‍คง​อยู่​ต่อ​เจ้า​เป็น​โทษ​เป็น​แน่

30. พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ดู‍เถิด เรา​จะ​มอบ​ฟา‌โรห์‌โฮ‌ฟรา กษัตริย์​แห่ง​อียิปต์​ไว้​ใน​มือ​ศัตรู​ของ​เขา และ​ใน​มือ​ของ​คน​เหล่า​นั้น​ที่​แสวง‍หา​ชีวิต​ของ​เขา ดัง‍ที่​เรา​ได้​มอบ​กษัตริย์​แห่ง​ยู‌ดาห์​ไว้​ใน​มือ​ของ เนบู‌คัด‌เนส‌ซาร์​แห่ง​บา‌บิ‌โลน ผู้​ซึ่ง​เป็น​ศัตรู​ของ​เขา​และ​แสวง‍หา​ชีวิต​ของ​เขา”