1. พระวจนะซึ่งมาจากพระเจ้าถึงเยเรมีย์ หลังจากที่เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหาร รักษาพระองค์ได้ปล่อยให้ท่านไปจากรามาห์ ครั้งเมื่อเขาจับท่านตีตรวนมาพร้อมกับ เชลยพวกกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ ผู้ที่ต้องถูกกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลน
2. ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ได้ นำเยเรมีย์มาแล้วพูดกับท่านว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงประกาศโทษต่อสถานที่นี้
3. พระเจ้าทรงกระทำให้เป็นไปและทรงกระทำ ตามที่พระองค์ตรัสไว้ เพราะท่านทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระเจ้า และไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์ สิ่งนี้จึงได้เป็นมาเหนือท่าน
4. ดูเถิด วันนี้ข้าพเจ้าปล่อยท่านจากโซ่ตรวนที่มือของท่าน ถ้าท่านเห็นชอบที่จะมายังกรุงบาบิโลนกับข้าพเจ้า ก็จงมาเถิด ข้าพเจ้าจะดูแลท่านให้ดี แต่ถ้าท่านไม่เห็นชอบที่จะมายังกรุงบาบิโลนกับข้าพเจ้า ก็อย่ามา ดูซิ แผ่นดินทั้งหมดนี้อยู่ต่อหน้าท่าน ท่านจะไปที่ไหนก็ได้ตามแต่ท่านเห็นดีเห็นชอบที่จะไป
5. ถ้าท่านยังอยู่ที่นี่ ท่านจงกลับไปหาเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัม ผู้เป็นบุตรชาฟานผู้ซึ่งพระราชาแห่งบาบิโลนได้ แต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการบรรดาหัวเมืองยูดาห์ และอยู่กับเขาท่ามกลางประชาชน หรือจะไปที่ใดที่ท่านเห็นชอบจะไปก็ได้ ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ จึงสั่งอนุมัติเสบียงและให้ของขวัญ แก่เยเรมีย์ แล้วก็ปล่อยท่านไป
6. เยเรมีย์ก็ไปหาเกดาลิยาห์ บุตรอาหิคัมที่มิสปาห์ และอาศัยอยู่กับเขาท่ามกลางประชาชน ซึ่งเหลืออยู่ในแผ่นดินนั้น
7. เมื่อบรรดาหัวหน้าของกองทหารและคนของเขา ทั้งหลายได้ยินว่า พระราชาแห่งบาบิโลนได้แต่งตั้งเกดาลิยาห์บุตร อาหิคัมให้เป็นผู้ว่าราชการในแผ่นดินนั้น และได้มอบชายหญิงกับเด็กผู้ที่เป็นคนจนที่สุดในแผ่นดิน ซึ่งมิได้ถูกกวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลนไว้ให้ท่านนั้น
8. เขาทั้งหลายก็ไปหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์ มีอิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์ โยฮานันบุตรคาเรอาห์ เสไรอาห์บุตรทันหุเมท บรรดาบุตรของเอฟายชาวเนโทฟาห์ เยซันยาห์บุตรชาวมาอาคาห์ทั้งตัวเขาและคนของเขา
9. เกดาลิยาห์บุตรอาหิคัม ผู้เป็นบุตรชาฟานก็ได้สาบานให้แก่เขา และคนของเขากล่าวว่า “อย่ากลัวในการที่จะปรนนิบัติคนเคลเดีย จงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและปรนนิบัติพระราชา แห่งบาบิโลนแล้วท่านทั้งหลายก็จะอยู่เย็นเป็น สุข
10. ส่วนตัวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะอาศัยอยู่ที่มิสปาห์ เพื่อจะเป็นผู้แทนท่านทั้งหลายคอยรับรองคนเคลเดีย ผู้ซึ่งจะมาหาเรา แต่ฝ่ายท่านจงเก็บเหล้าองุ่น ผลไม้ฤดูร้อน และน้ำมัน และเก็บไว้ในภาชนะ และจงอยู่ในหัวเมืองซึ่งท่านยึดได้นั้น”
11. ในทำนองเดียวกัน เมื่อพวกยิวซึ่งอยู่ที่โมอับและท่ามกลางคนอัมโมนและ ในเอโดมและในแผ่นดินอื่นๆ ได้ยินว่าพระราชาแห่งบาบิโลนได้ทิ้งคนให้เหลือไว้ ส่วนหนึ่งในยูดาห์และได้แต่งตั้งให้เกดาลิยาห์บุตรอาหิคัม ผู้เป็นบุตรชาฟานให้เป็นผู้ว่าราชการเหนือเขาทั้งหลาย
12. แล้วพวกยิวทั้งปวงก็ได้กลับมาจากทุกที่ซึ่งเขา ถูกขับไล่ให้ไปอยู่นั้น และมายังแผ่นดินยูดาห์มาหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์ และเขาทั้งหลายได้เก็บเหล้าองุ่นและผลไม้ใน ฤดูร้อนได้เป็นอันมาก
13. ฝ่ายโยฮานันบุตรของคาเรอาห์และบรรดาประมุข ของกองทหารได้มาหาเกดาลิยาห์ที่มิสปาห์
14. และกล่าวแก่ท่านว่า “ท่านทราบหรือไม่ว่าบาอาลิสกษัตริย์ของคนอัมโมน ได้ส่งให้อิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์มาเอาชีวิตของท่าน” ฝ่ายเกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมไม่เชื่อเขาทั้งหลาย
15. แล้วโยฮานันบุตรคาเรอาห์ได้พูดกับเกดาลิยาห์ เป็นการลับที่มิสปาห์ว่า “จงให้ข้าพเจ้าไปฆ่าอิชมาเอลบุตรเนธานิยาห์เสีย และจะไม่มีใครทราบเรื่อง ทำไมจะให้เขาเอาชีวิตของท่าน แล้วพวกยิวซึ่งมารวบรวมอยู่กับท่านจะกระจัดกระจายกันไป และคนยูดาห์ที่เหลืออยู่นี้ก็จะพินาศ”
16. แต่เกดาลิยาห์บุตรอาหิคัมพูดกับโยฮานันบุตรคาเรอาห์ว่า “ท่านอย่าทำสิ่งนี้เลย เพราะที่ท่านพูดถึงอิชมาเอลนั้นเป็นความเท็จ”