13. ดูเถิด เขาขึ้นมาเหมือนเมฆรถรบของเขาเหมือนลมบ้าหมูม้าทั้งหลายของเขาเร็วยิ่งกว่านกอินทรีวิบัติแก่เราทั้งหลาย เพราะว่าเราจะต้องพินาศ
14. กรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย จงล้างจิตใจของเจ้าให้พ้นจากความชั่วร้ายเพื่อเจ้าจะรอดได้ความคิดชั่วร้ายของเจ้านั้นจะสิงอยู่ในใจของเจ้านานสักเท่าใด
15. เพราะว่ามีเสียงประกาศมาจากเมืองดานและโฆษณาความชั่วร้ายจากภูเขาเอฟราอิม
16. จงเตือนบรรดาประชาชาติว่า เขากำลังมาแล้วจงกล่าวแก่กรุงเยรูซาเล็มว่าบรรดาผู้ล้อมมาจากแผ่นดินไกลเขาทั้งหลายโห่ร้องเข้าใส่หัวเมืองยูดาห์
17. เขาทั้งหลายล้อมยูดาห์ไว้รอบเหมือนผู้ดูแลเฝ้านาเพราะว่ายูดาห์ได้กบฏต่อเรา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
18. วิถีและการกระทำทั้งหลายของเจ้าได้นำเรื่องนี้มาเหนือเจ้านี่แหละเป็นเคราะห์กรรมของเจ้าและมันขมขื่นมันมาถึงจิตใจของเจ้าทีเดียว”
19. แสนระทม แสนระทม ข้าก็บิดตัวด้วยความเจ็บปวดโอ ผนังดวงใจของข้าเอ๋ยจิตใจของข้าก็ว้าวุ่นข้าจะนิ่งอยู่ไม่ได้เพราะข้าได้ยินเสียงเขาสัตว์เสียงปลุกของสงคราม
20. ความหายนะไล่ติดตามความหายนะแผ่นดินทั้งสิ้นก็ถูกทิ้งร้างบรรดาเต็นท์ของข้าก็ถูกทำลายในฉับพลันม่านทั้งหลายของข้าก็สิ้นไปในบัดเดี๋ยวเดียว
21. ข้าจะต้องมองดูธงและฟังเสียงเขาสัตว์นานสักเท่าใด
22. “เพราะประชากรของเราโง่เขลา เขาทั้งหลายไม่รู้จักเราเขาทั้งหลายเป็นลูกหลานที่โง่ทึบเขาทั้งหลายไม่มีความเข้าใจเขาทั้งหลายทำความชั่วเก่งแต่เขาไม่เข้าใจที่จะทำดี”
23. ข้าพเจ้ามองดูพื้นที่โลก และนี่แน่ะเป็นที่ร้างและว่างเปล่าและมองดูฟ้าสวรรค์ ในนั้นก็ไม่มีความสว่าง
24. ข้าพเจ้ามองดูภูเขา นี่แน่ะ มันกำลังสั่นอยู่เนินเขาก็แกว่งไปแกว่งมา
25. ข้าพเจ้ามองดู และนี่แน่ะ ไม่มีมนุษย์เลยนกทั้งปวงแห่งท้องอากาศได้หนีไปแล้ว