5. เจ้าจะปลูกสวนองุ่นที่บนภูเขาสะมาเรียอีกผู้ปลูกก็จะปลูกและใช้ผลนั้น’
6. เพราะว่าจะมีวันเมื่อคนเฝ้ายามจะร้องเรียกอยู่ในเขตแดนเทือกเขาเอฟราอิมว่า‘จงลุกขึ้น ให้เราไปยังศิโยนเถิดไปเฝ้าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา’ ”
7. เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“จงร้องเพลงด้วยความยินดีเพราะยาโคบและเปล่งเสียงโห่ร้องเพราะประมุขของบรรดาประชาชาติจงป่าวร้อง สรรเสริญ และกล่าวว่า‘พระเจ้าทรงช่วยประชากรของพระองค์ให้รอดคือคนที่เหลืออยู่ของอิสราเอล’
8. ดูเถิด เราจะนำเขามาจากแดนเหนือและรวบรวมเขาจากส่วนที่ไกลที่สุดของพิภพมีคนตาบอดคนขาเขยกอยู่ท่ามกลางเขาผู้หญิงที่มีครรภ์และผู้หญิงที่คลอดบุตรจะมาด้วยกันเขาจะกลับมาที่นี่เป็นหมู่ใหญ่
9. เขาจะมาด้วยการร้องไห้และเราจะนำเขากลับด้วยการเล้าโลมใจเราจะให้เขาเดินข้ามลำธารน้ำในทางตรงซึ่งเขาจะไม่สะดุดเพราะเราเป็นบิดาแก่อิสราเอลและเอฟราอิมเป็นบุตรหัวปีของเรา
10. “บรรดาประชาชาติเอ๋ยจงฟังพระวจนะของพระเจ้าและจงประกาศพระวจนะนั้นในแผ่นดินชายทะเลที่ห่างออกไปจงกล่าวว่า ‘ท่านที่กระจายอิสราเอลนั้นจะรวบรวมเขาและจะดูแลเขาอย่างกับผู้เลี้ยงแกะดูแลฝูงแกะของเขา’
11. เพราะพระเจ้าทรงไถ่ยาโคบไว้แล้วและได้ไถ่มาจากมือที่แข็งแรงเกินกว่าเขา
12. เขาทั้งหลายจะมาร้องเพลงอยู่บนที่สูงแห่งศิโยนและเขาจะปลาบปลื้มเพราะของดีของพระเจ้าเพราะเมล็ดข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมันและเพราะลูกของแกะและโคชีวิตของเขาทั้งหลายจะเหมือนกับสวนที่มีน้ำรดและเขาจะไม่อ่อนระทวยอีกต่อไป
13. แล้วพวกพรหมจารีจะเปรมปรีดิ์ในการเต้นรำและคนหนุ่มกับคนแก่จะรื่นเริงเราจะกลับความโศกเศร้าของเขาให้เป็นความชื่นบานเราจะปลอบโยนเขาและให้ความยินดีแก่เขาแทนการไว้ทุกข์
14. เราจะเลี้ยงจิตใจของปุโรหิตด้วยความอุดมสมบูรณ์และประชากรของเราจะพอใจด้วยของดีของเราพระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”
15. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ได้ยินเสียงในรามาเป็นเสียงโอดครวญและร่ำไห้ราเชลร้องไห้คร่ำครวญ เพราะบุตรทั้งหลายของตนนางไม่รับคำเล้าโลมในเรื่องบุตรทั้งหลายของตนเพราะว่าบุตรทั้งหลายนั้นไม่มีแล้ว”
16. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ระงับเสียงร้องไห้คร่ำครวญไว้เสียเถิดและระงับน้ำตาจากตาของเจ้าเสียเพราะว่าการงานของเจ้าจะได้รับรางวัลพระเจ้า ตรัสดังนี้แหละและเขาทั้งหลายจะกลับมาจากแผ่นดินของศัตรู
17. พระเจ้าตรัสว่า เรื่องอนาคตของเจ้ายังมีหวังและลูกหลานของเจ้าจะกลับมายังประเทศของเขาเอง