15. ไฉนเจ้าร้องเพราะความเจ็บของเจ้าที่เจ็บของเจ้าก็ร้ายเพราะว่ากรรมชั่วของเจ้าใหญ่ยิ่งเพราะว่าบาปของเจ้ามากเราได้กระทำสิ่งเหล่านี้แก่เจ้า
16. เพราะฉะนั้นผู้ใดที่กินเจ้า เขาจะถูกกินปรปักษ์ของเจ้าหมดสิ้นทุกคนจะตกไปเป็นเชลยผู้เหล่านั้นที่ปล้นเจ้า เขาจะเป็นของถูกปล้นและทุกคนที่กินเจ้าเป็นเหยื่อเราจะทำเขาให้เป็นเหยื่อ
17. เพราะเราจะเรียกเนื้อขึ้นมาให้แก่เจ้าและเราจะรักษาบาดแผลของเจ้าให้หาย พระเจ้าตรัสเพราะเขาทั้งหลายเรียกเจ้าว่าพวกนอกคอก‘คือศิโยนซึ่งไม่มีใครต้องการ’
18. “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่าดูเถิด เราจะให้เต็นท์แห่งยาโคบกลับสู่สภาพเดิมและมีความเอ็นดูในเรื่องที่อาศัยของเขาเขาจะสร้างเมืองนั้นขึ้นใหม่บนเนินของเมืองและพระราชวังจะตั้งอยู่ในที่ที่เคยอยู่
19. จะมีเพลงโมทนาพระคุณออกมาจากที่เหล่านั้นและมีเสียงของผู้ที่รื่นเริงเราจะทวีเขาขึ้น และเขาจะไม่มีเพียงน้อยคนเราจะกระทำให้เขามีเกียรติเขาจะไม่เป็นแต่ผู้เล็กน้อย
20. ลูกหลานของเขาจะเป็นเหมือนสมัยก่อนและชุมนุมของเขาจะได้ถูกสถาปนาไว้ต่อหน้าเราและทุกคนที่บีบบังคับเขาเราจะลงโทษ
21. เจ้านายของเขาจะเป็นคนหนึ่งในพวกเขาทั้งหลายผู้ครอบครองของเขาจะออกมาจากท่ามกลางเขาเองเราจะกระทำให้ท่านนั้นเข้ามาใกล้และท่านนั้นจะเข้าใกล้เราเพราะใครเล่ากล้าเข้ามาใกล้เราได้เองพระเจ้าตรัส
22. และเจ้าทั้งหลายจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า”
23. จงดูพายุของพระเจ้าพระพิโรธได้ออกไปแล้วเป็นพายุกวาดจะวนเวียนอยู่บนศีรษะของคนอธรรม