5. แล้วเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะก็พูดกับฮานันยาห์ ต่อหน้าบรรดาปุโรหิต และประชาชนทั้งปวงผู้ซึ่งอยู่ในพระนิเวศของพระเจ้า
6. และเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะกล่าวว่า “อาเมน ขอพระเจ้าทรงกระทำเช่นนั้นเถิด ขอพระเจ้าทรงกระทำให้ถ้อยคำ ซึ่งท่านเผยพระวจนะนั้นเป็นจริง และนำเครื่องใช้แห่งพระนิเวศของพระเจ้า และบรรดาผู้ถูกกวาดไปทั้งสิ้นกลับมาจากบาบิโลนยังที่นี้
7. ถึงกระนั้นก็ขอฟังถ้อยคำนี้ ซึ่งข้าพเจ้าพูดให้ท่านได้ยิน และให้ประชาชนทั้งหลายนี้ได้ยิน
8. บรรดาผู้เผยพระวจนะซึ่งอยู่ก่อนท่านและข้าพเจ้า ตั้งแต่โบราณกาลได้เผยพระวจนะถึงสงคราม การกันดารอาหาร และโรคระบาดอันมีแก่หลายประเทศ และหลายราชอาณาจักรใหญ่ๆ
9. ส่วนผู้เผยพระวจนะผู้เผยว่าจะมีสันติภาพ เมื่อเป็นจริงตามถ้อยคำของผู้เผยพระวจนะนั้น จึงรู้กันว่าพระเจ้าทรงใช้ผู้เผยพระวจนะนั้นจริง”
10. แล้วฮานันยาห์ผู้เผยพระวจนะก็ปลดแอก ออกจากคอของเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ และหักมันเสีย
11. และฮานันยาห์ได้กล่าวต่อหน้าประชาชนทั้งสิ้นว่า “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า อย่างนั้นแหละ เราจะหักแอกของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์ของบาบิโลน จากคอของบรรดาประชาชาติทั้งสิ้นภายในสองปี” แต่เยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะก็ออกไปเสีย
12. หลังจากที่ฮานันยาห์ผู้เผยพระวจนะหักแอก จากคอของเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ พระวจนะของพระเจ้ามายังเยเรมีย์ว่า
13. “จงไปบอกฮานันยาห์ว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เจ้าได้หักแอกไม้ แต่เราจะทำแอกเหล็กไว้แทน
14. เพราะพระเจ้าจอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า เราได้วางแอกเหล็กไว้บนคอบรรดาประชาชาติเหล่านี้ทั้งสิ้น ให้เป็นทาสของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน และเขาทั้งหลายจะปรนนิบัติเขา เพราะเราได้ยกให้เขาแล้วถึงแม้ว่าสัตว์ป่าทุ่งด้วย”
15. และผู้เผยพระวจนะได้พูดกับ ฮานันยาห์ผู้เผยพระวจนะว่า “ฮานันยาห์ขอท่านฟัง พระเจ้ามิได้ทรงใช้ท่านและท่านได้กระทำ ให้ชนชาตินี้วางใจในความเท็จ
16. เพราะฉะนั้น พระเจ้าตรัสว่า ‘ดูเถิด เราจะย้ายเจ้าไปจากพื้นโลก ในปีเดียวนี้เองเจ้าจะต้องตาย เพราะเจ้าได้กล่าวถ้อยคำเป็นการกบฏต่อพระเจ้า’ ”
17. ในปีเดียวกันนั้น ในเดือนที่เจ็ดฮานันยาห์ผู้เผยพระวจนะก็ตาย