13. เราจะนำถ้อยคำทั้งสิ้นให้สำเร็จที่แผ่นดินนั้น คือถ้อยคำที่เราได้กล่าวสู้เมืองนั้น คือทุกสิ่งที่เขียนไว้ในหนังสือนี้ ซึ่งเยเรมีย์ได้เผยพระวจนะแก่บรรดาประชาชาติทั้งสิ้น
14. เพราะว่าจะมีหลายประชาชาติและบรรดา มหากษัตริย์กระทำให้เขาเหล่านั้นเป็นทาสแม้ว่า เขาทั้งหลายก็ดี และเราจะตอบแทนเขาทั้งหลาย ตามการกระทำและผลงานแห่งมือของเขา”
15. พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสกับ ข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงเอาถ้วยเหล้าองุ่นแห่งความพิโรธนี้ไปจากมือเรา และบังคับบรรดาประชาชาติซึ่งเราส่งเจ้าไปนั้น ให้ดื่มจากถ้วยนั้น
16. เขาจะดื่มและเดินโซเซและบ้าคลั่งไปเนื่องด้วย ดาบซึ่งเราส่งไปท่ามกลางเขาทั้งหลาย”
17. ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงรับถ้วยมาจากพระหัตถ์ของพระเจ้า และบังคับประชาชาติทั้งสิ้น ซึ่งพระเจ้าทรงใช้ให้ข้าพเจ้าไปหานั้นดื่ม
18. คือกรุงเยรูซาเล็มและหัวเมืองแห่งยูดาห์ ทั้งบรรดากษัตริย์และเจ้านายของเมืองนั้น กระทำให้เป็นที่ร้างเปล่าและทิ้งร้าง เป็นที่เย้ยเยาะและเป็นที่แช่งสาปอย่างทุกวันนี้
19. ฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์กับบรรดาข้าราชการ และเจ้านายและประชาชนของท่านนั้น
20. และบรรดาชนต่างด้าวที่อยู่ท่ามกลางเขา บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินอูส และบรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินฟีลิสเตีย (คือเมืองอัสเคโลน กาซา เอโครน และส่วนชาวเมืองอัชโดดที่เหลืออยู่)
21. เอโดม โมอับและคนอัมโมน
22. บรรดากษัตริย์แห่งเมืองไทระ บรรดากษัตริย์เมืองไซดอนและบรรดากษัตริย์แห่งเมือง ชายทะเลฟากโน้น