1. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงลงไปยังราชสำนักของกษัตริย์ยูดาห์ และกล่าวถ้อยคำเหล่านี้ที่นั่น
2. ว่า ‘ข้าแต่พระราชาแห่งยูดาห์ ผู้ประทับบนพระที่นั่งของดาวิด จงฟังพระวจนะของพระเจ้า ทั้งตัวท่าน ข้าราชการของท่าน และประชาชนของท่านผู้เข้ามาในประตูเมืองนี้
3. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงกระทำความยุติธรรมและความชอบธรรม จงช่วยกู้ผู้ที่ถูกปล้นให้พ้นมือของผู้ที่บีบบังคับ และอย่าได้กระทำความผิดหรือความทารุณแก่ชนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย หรือหลั่งโลหิตที่ไร้ความผิดให้ถึงตายในสถานที่นี้
4. ถ้าท่านเชื่อฟังถ้อยคำข้อนี้จริงๆแล้ว จะมีพระราชาผู้ประทับบนพระที่นั่งของดาวิดเข้ามาทางประตูของพระราชวังนี้ เสด็จมาโดยรถรบและม้า ทั้งตัวพระราชา บรรดาข้าราชการ และประชาชนของท่านนั้น
5. แต่ถ้าท่านไม่ฟังถ้อยคำเหล่านี้ พระเจ้าตรัสว่า เราปฏิญาณในนามของเราเองว่าราชสำนักนี้ จะเป็นที่ร้างเปล่า
6. เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้เกี่ยวกับราชสำนัก แห่งกษัตริย์ของยูดาห์ว่า“เจ้าเป็นเหมือนกิเลอาดแก่เรา เป็นดังยอดภูเขาเลบานอนถึงกระนั้น เราจะกระทำเจ้าให้เป็นถิ่นทุรกันดารแน่เป็นเมืองที่ไม่มีคนอาศัย
7. เราจะเตรียมผู้ทำลายไว้ต่อสู้เจ้าต่างก็มีอาวุธของตนและเขาทั้งหลายจะตัดต้นสนสีดาร์อย่างดีของเจ้าลงและโยนเข้าในไฟ
8. “และประชาชาติเป็นอันมากจะผ่านเมืองนี้ไป และทุกคนจะพูดกับเพื่อนของตนว่า “ทำไมพระเจ้าจึงทรงกระทำเช่นนี้แก่เมืองใหญ่นี้”