29. พระเจ้าตรัสว่า “เจ้าทั้งหลายจะมาร้องทุกข์เรื่องเราทำไมเจ้าได้กบฏต่อเราหมดทุกคนแล้ว
30. เราได้โบยตีลูกหลานของเจ้าเสียเปล่าเขาทั้งหลายก็ไม่ดีขึ้นดาบของเจ้าเองได้กลืนผู้เผยพระวจนะของเจ้าเหมือนอย่างสิงห์ที่ทำลาย
31. คนรุ่นนี้เอ๋ย เจ้าทั้งหลายจงฟังพระวจนะของพระเจ้าเราเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารแก่อิสราเอลหรือหรือเหมือนแผ่นดินที่มืดทึบหรือทำไมประชากรของเราจึงกล่าวว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นอิสระข้าพระองค์จะไม่มาหาพระองค์อีก’
32. สาวพรหมจารีจะลืมอาภรณ์ของเธอได้หรือเจ้าสาวจะลืมเครื่องพันกายของตนได้หรือแต่ประชากรของเราได้ลืมเราเป็นเวลากี่วันก็นับไม่ไหวแล้ว
33. “เจ้านำวิถีของเจ้าไปหารักได้อย่างแนบเนียนซ้ำเจ้ายังสอนทางของเจ้าให้หญิงชั่ว
34. ที่ชายเสื้อของเจ้าจะเห็นโลหิตของคนจนที่ไร้ความผิดด้วยเจ้ามิได้เห็นเขาพังเข้ามาแม้ว่าจะมีเรื่องต่างๆเหล่านี้
35. เจ้าก็ยังกล่าวว่า ‘ข้าพเจ้าไม่มีความผิดเลยพระพิโรธของพระองค์ได้หันกลับจากข้าพเจ้าแล้ว’ดูเถิด เราจะนำเจ้าไปสู่การพิพากษาเพราะเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าพเจ้ามิได้กระทำบาป’
36. เจ้าท่องเที่ยวไปๆมาๆอย่างเบาความเช่นนั้นโดยเปลี่ยนเส้นทางของเจ้าอยู่เสมอนะอียิปต์จะกระทำให้เจ้าได้อายเหมือนอัสซีเรียได้กระทำให้เจ้าได้อายมาแล้วนั้น
37. เจ้าจะออกมาจากที่นั่นด้วย โดยเอามือกุมศีรษะของเจ้าไว้3เพราะพระเจ้าทรงทอดทิ้งเขาเหล่านั้นที่เจ้าไว้วางใจเสียเจ้าจะเจริญขึ้นมาเพราะเขาก็ไม่ได้