19. ความโหดร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเองและการที่เจ้ากลับสัตย์นั้นเองจะตำหนิเจ้าเจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่ามันเป็นความชั่วและความขมขื่นซึ่งจะทอดทิ้งพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้าซึ่งความยำเกรงเรา มิได้อยู่ในตัวเจ้าเลยพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ
20. “เพราะว่านานมาแล้วเจ้าหักแอกของเจ้าและระเบิดพันธนะของเจ้าเสียและเจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้าจะไม่ปรนนิบัติ’เออ เจ้าได้โน้มตัวลงเล่นชู้บนเนินเขาสูงทุกแห่งและใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น
21. แต่เราได้ปลูกเจ้าไว้เป็นเถาองุ่นอย่างดีเป็นพันธุ์แท้ทั้งนั้นแล้วทำไมเจ้าเสื่อมทรามลงจนกลายเป็นเถาเปรี้ยวไปได้
22. พระเจ้าตรัสว่า ถึงแม้ว่าเจ้าชำระตัวด้วยน้ำด่างและใช้สบู่มากแต่รอยเปื้อนความผิดบาปของเจ้าก็ยังปรากฏอยู่ต่อเรา
23. เจ้าจะพูดได้อย่างไรว่า ‘ข้าไม่เป็นมลทินข้ามิได้ติดตามบรรดาพระบาอัลไป’จงมองดูท่าทางของเจ้าที่ในหุบเขาซิจงสำนึกซิว่าเจ้าได้กระทำอะไรเหมือนอูฐสาวคะนองอยู่ไม่สุข
24. เหมือนลาป่าที่คุ้นเคยกับถิ่นทุรกันดารได้สูดลมด้วยความอยากอันรุนแรงของมันใครจะระงับความใคร่ของมันได้บรรดาที่แสวงหามันจะไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อถึงเดือนที่กำหนดของมันจะพบมันเอง
25. ระวังอย่าให้เท้าของเจ้าขาดรองเท้าและระวังลำคอของเจ้าให้พ้นจากความกระหายแต่เจ้ากล่าวว่า ‘หมดหวังเสียแล้วเพราะข้าได้รักพระอื่นและข้าจะติดตามไป’
26. “เมื่อโจรถูกจับมีความละอายฉันใดเชื้อสายของอิสราเอลก็จะละอายฉันนั้นทั้งตัวเขา พระราชา เจ้านายปุโรหิต และผู้เผยพระวจนะของเขา
27. ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’เพราะเขาทั้งหลายได้หันหลังให้แก่เรามิใช่หันหน้ามาให้แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’