พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เย‌เร‌มีย์ 17:10-26 ฉบับ1971 (TH1971)

10. “เรา​คือ​พระ‍เจ้า​ตรวจ​ค้น​ดู​จิตและ​ทด‍ลอง​ดู​ใจเพื่อ​ให้​แก่​ทุก​คน​ตาม​พฤติ‌การณ์​ของ​เขาตาม​ผล​แห่ง​การ​กระ‌ทำ​ของ​เขา”

11. เหมือน​นก‍กระ‌ทา​ที่​รวบ‍รวม​ลูก​ซึ่ง​มัน​มิ‍ได้​ฟัก​ฉัน‍ใดคน​ที่​ได้​ความ​มั่ง‍มี​มา​อย่าง​ไม่​เป็น​ธรรม​ก็​ฉัน‍นั้นพอ​ถึง​กลาง​วัย มัน​ก็​พราก​จาก​คน​นั้น​เสียและ​ใน​ตอน​ปลาย​ของ​เขา​เขา​จะ​เป็น​คน​โฉด‍เขลา

12. ที่​ตั้ง​แห่ง​สถาน​ศักดิ์‍สิทธิ์​ของ​เรา​ทั้ง‍หลายเป็น​พระ‍ที่‍นั่ง​รุ่ง‍เรือง​ซึ่ง​ตั้ง​อยู่​สูง​ตั้ง‍แต่​เดิม​นั้น

13. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ความ​หวัง​แห่ง​อิส‌รา‌เอลบรร‌ดา​คน​เหล่า​นั้น​ที่​ละ‍ทิ้ง​พระ‍องค์​จะ​ต้อง​รับ​ความ​อับ‍อายบรร‌ดา​คน​ทั้ง‍ปวง​ที่​หัน​ไป​จาก​พระ‍องค์​จะ​ต้อง​จา‌รึก​ไว้​ใน​แผ่น‍ดิน​โลกเพราะ​เขา​ได้​ละ‍ทิ้ง​พระ‍เจ้า​ผู้​เป็น​แหล่ง‍น้ำ​แห่ง​ชีวิต​เสีย

14. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​รัก‌ษา​ข้า‍พระ‍องค์​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ได้​หายขอ​ทรง​ช่วย​ข้า‍พระ‍องค์​ข้า​พระ‍องค์​จึง​จะ​รอดเพราะ​พระ‍องค์​เป็น​ที่​สรร‌เสริญ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์

15. ดู‍เถิด เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​พูด​กับ​ข้า​พระ‍องค์​ว่า“พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​อยู่​ที่​ไหนให้​มา​เถิด”

16. ข้า‍พระ‍องค์​มิ‍ได้​คาด‍คั้น​ให้​พระ‍องค์​ส่ง​เหตุ‍ร้ายข้า‍พระ‍องค์​ก็​ไม่​ประ‌สงค์​วัน​แห่ง​ความ​หายนะพระ‍องค์​ทรง​ทราบ​แล้วสิ่ง​ซึ่ง​ออก​มา​จาก​ริม​ฝี‍ปาก​ของ​ข้า​พระ‍องค์ก็​อยู่​ต่อ​พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍องค์

17. ขอ​อย่า​ทรง​เป็น​เหตุ​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ครั่น‍คร้ามพระ‍องค์​ทรง​เป็น​ที่​ลี้​ภัย​แห่ง​ข้า‍พระ‍องค์​ใน​วัน‍ร้าย

18. ผู้‍ใด​ข่ม‍เหง​ข้า‍พระ‍องค์​ขอ​ให้​เขา​ได้​รับ​ความ​ละอายแต่​ขอ​อย่า​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ได้​รับ​ความ​ละอายขอ​ให้​เขา​ครั่น‍คร้ามแต่​อย่า​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ครั่น​คร้ามขอ​ทรง​นำ​วัน‍ร้าย​มา​ตก​เหนือ​เขาขอ​ทรง​ทำ‌ลาย​เขา​ด้วย​การ​ทำ​ลาย​ซับ‍ซ้อน

19. พระ‍เจ้า​ตรัส​แก่​ข้าพ‌เจ้า​ดัง‍นี้​ว่า “จง​ไป​ยืน​ใน​ประ‌ตู​บุตร​ประ‌ชา ซึ่ง​บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​ยู‌ดาห์​เสด็จ​เข้า​และ​ซึ่ง​พระ‍องค์​เสด็จ​ออก และ​ใน​ประ‌ตู​ทั้ง‍หลาย​ของ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม

20. และ​กล่าว​แก่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า ‘ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ผู้​เป็น​กษัตริย์​ของ​ยู‌ดาห์ และ​บรร‌ดา​คน​ยู‌ดาห์​และ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ทั้ง‍สิ้น ผู้​ซึ่ง​เข้า​ทาง​ประ‌ตู​เหล่า‍นี้ จง​ฟัง​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า

21. พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า จง​ระวัง​เพื่อ​เห็น‍แก่​ชีวิต​ของ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย อย่า​ได้​หาบ‍หาม​อะไร​ใน​วัน​สะ‌บา‌โต หรือ​นำ​ของ​นั้น​เข้า​ทาง​บรร‌ดา​ประ‌ตู เย‌รู‌ซา‌เล็ม

22. และ​อย่า​หาบ‍หาม​ของ​ของ​เจ้า​ออก​จาก​บ้าน​ใน​วัน​สะ‌บา‌โต หรือ​กระ‌ทำ​งาน​ใดๆ แต่​จง​รัก‌ษา​วัน​สะ‌บา‌โต​ไว้​ให้​บริ‌สุทธิ์ ดัง‍ที่​เรา​ได้​บัญ‌ชา​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า ไว้

23. ถึง​กระ‌นั้น​เขา​ก็​ไม่​ฟัง​หรือ​เงี่ย​หู​ฟัง แต่​กระ‌ทำ​คอ​ของ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ให้​แข็ง เพื่อ​จะ​ไม่​ได้‍ยิน​และ​ไม่​รับ​คำ​ตัก‍เตือน

24. “พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ถ้า​เจ้า​เชื่อ‍ฟัง​เรา และ​ไม่​นำ​ภาระ​ใดๆ​เข้า​มา​ทาง​ประ‌ตู​เมือง​นี้​ใน​วัน​สะ‌บา‌โต แต่​รัก‌ษา​วัน​สะ‌บา‌โต​ให้​บริ‌สุทธิ์ และ​ไม่​กระ‌ทำ​งาน​ใน​วัน‍นั้น

25. แล้ว​จะ​มี​พระ‍รา‌ชา​และ​เจ้า‍นาย ผู้​ประ‌ทับ​บน​บัล‌ลังก์​แห่ง​ดา‌วิด เสด็จ​เข้า​ทาง​ประ‌ตู​ทั้ง‍หลาย​ของ​เมือง​นี้​เสด็จ​มา​ใน​รถ‍รบ และ​บน​ม้า ทั้ง​บรร‌ดา​พระ‍รา‌ชา​และ​เจ้า‍นาย​ของ​พระ‍องค์ ทั้ง​คน​ยู‌ดาห์​และ​ชาว​เย‌รู‌ซา‌เล็ม และ​เมือง​นี้​จะ​มี​คน​อา‌ศัย​อยู่​เป็น​นิตย์

26. และ​ประ‌ชา‍ชน​จะ​มา​จาก​หัว‍เมือง แห่ง​ยู‌ดาห์​และ​จาก​ที่​ซึ่ง​อยู่​รอบ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม จาก​แผ่น‍ดิน​เบน‌ยา‌มิน จาก​เนิน​เช‌เฟ‌ลาห์จาก​เมือง​เทือก‍เขา และ​จาก​เน‌เกบนำ​เอา​เครื่อง​เผา​บูชา และ​เครื่อง​สัก‌การ‌บูชา เครื่อง​ธัญญ‌บูชา​และ​กำ‌ยาน และ​นำ​เครื่อง​บูชา​โม‌ทนา​พระ‍คุณ​มา​ยัง​นิเวศ​ของ​พระ‍เจ้า

อ่านบทที่สมบูรณ์ เย‌เร‌มีย์ 17