4. และเราจะกระทำให้เขาเป็นที่ครั่นคร้าม แก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก เหตุด้วยการกระทำซึ่งมนัสเสห์บุตร เฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ได้กระทำ ในเยรูซาเล็ม
5. เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้าหรือใครจะเสียใจกับเจ้าใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า
6. พระเจ้าตรัสว่า เจ้าได้ปฏิเสธเราเจ้าถอยหลังเรื่อยไปเราจึงได้เหยียดมือออกไปต่อสู้เจ้าและทำลายเจ้าเราเอือมต่อการผ่อนผันแล้ว
7. เราได้ซัดเขาด้วยส้อมซัดข้าวในบรรดาประตูแห่งเมืองนั้นเราได้ทำให้ลูกของเขาทั้งหลายตาย เราได้ทำลายประชากรของเราเขาทั้งหลายมิได้หันกลับจากพฤติการณ์ของเขา
8. เรากระทำให้หญิงม่ายของเขามีมากยิ่งกว่าทรายในทะเลณ เวลาเที่ยงวัน เราได้นำผู้ทำลายมาสู่บรรดาแม่ของคนหนุ่มทั้งหลายเราได้กระทำให้ความแสนระทมและความสยดสยองตกเหนือเธอโดยฉับพลัน
9. เธอที่มีบุตรเจ็ดคนก็อ่อนกำลังเธอสลบไปแล้วดวงอาทิตย์ของเธอตกเมื่อยังวันอยู่นางได้รับความละอายและถูกหยามน้ำหน้าเราจะมอบผู้ที่เหลืออยู่ให้แก่ดาบต่อหน้าศัตรูของเขาพระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”