13. แล้วเจ้าจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า ‘พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะให้ชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้นเต็มไปด้วยความมึนเมา คือกษัตริย์ทั้งหลายของผู้ประทับบนบัลลังก์ของดาวิด พวกปุโรหิต พวกผู้เผยพระวจนะ และชาวกรุงเยรูซาเล็มทั้งสิ้น
14. และพระเจ้าตรัสว่า เราจะเหวี่ยงเขาทั้งหลายให้ชนกันและกัน พวกพ่อก็ชนพวกลูก เราจะไม่สงสารหรือไม่ไว้ชีวิต หรือมีความเมตตาที่เราจะไม่ทำลายเขา’ ”
15. จงฟังและเงี่ยหูฟัง อย่ายโสไปเลยเพราะพระเจ้าทรงลั่นพระวาจาแล้ว
16. จงถวายพระสิริแด่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้าทั้งหลายก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมาก่อนที่เท้าของเจ้าจะสะดุดบนภูเขาที่มีแสงโพล้เพล้และขณะเมื่อเจ้าทั้งหลายมองหาความสว่างพระองค์ทรงกลับให้เป็นความมืดคลุ้มและทรงกระทำให้เป็นความมืดทึบ
17. แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่ฟังจิตใจของข้าพเจ้าก็จะร้องไห้ลับๆ เพราะความทะนงใจของเจ้าตาของข้าพเจ้าจะร้องไห้มากนักและมีน้ำตาอาบหน้าเพราะฝูงแกะของข้าพเจ้าถูกต้อนเอาไปเป็นเชลย
18. จงกล่าวแก่พระราชาและพระราชินีว่า“ขอทรงประทับ ณ ที่ต่ำเพราะว่ามงกุฎสวยงามของพระองค์ได้หล่นมาจากพระเศียรของพระองค์แล้ว”
19. หัวเมืองแห่งเนเกบก็ถูกปิดซึ่งไม่มีใครจะเปิดได้ยูดาห์ทั้งสิ้นก็ถูกกวาดไปเป็นเชลยแล้วถูกกวาดไปเป็นเชลยหมดทีเดียว