1. ข้าแต่พระเจ้า เมื่อข้าพระองค์สู้คดีกับพระองค์พระองค์ก็ทรงเป็นฝ่ายถูกแม้กระนั้นข้าพระองค์ยังขอทูลเสนอมูลคดี ของข้าพระองค์ต่อพระองค์ไฉนทางของคนอธรรมจึงจำเริญขึ้นไฉนทุกคนที่ทรยศก็อยู่เย็นเป็นสุข
2. พระองค์ทรงปลูกเขาทั้งหลายและเขาทั้งหลายก็หยั่งรากลงเขาทั้งหลายงอกงามขึ้นและบังเกิดผลพระองค์ทรงอยู่ใกล้ที่ปากของเขาแต่ไกลจากใจของเขา
3. ข้าแต่พระเจ้า แต่พระองค์ทรงรู้จักข้าพระองค์พระองค์ทรงเห็นข้าพระองค์และทรงทดลองความคิดของข้าพระองค์ที่มีต่อพระองค์ขอทรงฉุดเขาออกมาเหมือนแกะสำหรับการฆ่าและตั้งเขาทั้งหลายไว้ต่างหากเพื่อวันฆ่า
4. แผ่นดินนี้จะไว้ทุกข์นานเท่าใดและผักหญ้าตามท้องนาทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใดเพราะความอธรรมของผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้นสัตว์และนกก็ถูกกวาดเอาไปสิ้นเพราะเขาว่า “พระองค์จะไม่ทอดพระเนตรบั้นสุดปลายของเราทั้งหลาย”