พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เย‌เร‌มีย์ 10:14-25 ฉบับ1971 (TH1971)

14. มนุษย์​ทุก​คน​บัด‍ซบ​และ​ไม่‍มี​ความ​รู้ช่าง‍ทอง​ทุก​คน​จะ​ได้​อาย​เพราะ​รูป‍เคา‌รพ​ของ​ตนเพราะ​รูป‍เคา‌รพ​หล่อ​ของ​เขา​เป็น​ของ​เท็จและ​ไม่‍มี​ลม​หาย‍ใจ​ใน​รูป‍เคา‌รพ​นั้น

15. มัน​เป็น​ของ​ไร้​ค่า และ​เป็น​ผล‍งาน​ที่​น่า​เยาะ‍เย้ยมัน​จะ​ต้อง​พินาศ​เมื่อ​ถึง​เวลา​การ​ลง‍โทษ

16. พระ‍องค์​ผู้​ทรง​เป็น​ส่วน​ของ​ยา‌โคบ​ไม่​เหมือน​สิ่ง​เหล่า‍นี้เพราะ​พระ‍องค์​ทรง​เป็น​ผู้​ที่​ก่อ‍ร่าง​ทุก​สิ่ง​ขึ้นและ​อิส‌รา‌เอล​เป็น​เผ่า​ที่​เป็น​มร‌ดก​ของ​พระ‍องค์พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​จอม‍โย‌ธา​เป็น​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์

17. เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ที่​อา‌ศัย​อยู่​ภาย‍ใต้​การ​ถูก​ล้อม​เอ๋ยจง​เก็บ​ข้าว‍ของ​จาก​พื้น‍ดิน

18. เพราะ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า“ดู‍เถิด เรา​จะ​เหวี่ยง​ชาว​แผ่น‍ดิน​ออก​ไป​เสียณ เวลา‍นี้และ​เรา​จะ​นำ​ความ​ทุกข์‍ใจ​มา​ถึง​เขา​เพื่อ​ให้​เขา​รู้‍สึก”

19. วิบัติ​แก่​ข้าพ‌เจ้า เพราะ​ความ​เจ็บ​ปวด​ของข้าพ‌เจ้า11บาด‍แผล​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​ร้าย​หนักแต่​ข้าพ‌เจ้า​เคย​ว่า “แท้‍จริง​นี่​เป็น​ความ​ทุกข์‍ใจและ​ข้าพ‌เจ้า​จะ​ต้อง​ทน​เอา”

20. เต็นท์​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​ถูก​ทำ‌ลายและ​เชือก​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​ขาด​สิ้นลูกๆ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​จาก​ข้าพ‌เจ้า​ไป​หมดและ​ไม่‍มี​เขา​อีก​แล้วไม่‍มี​ผู้​หนึ่ง​ผู้​ใด​ที่​จะ​กาง‍เต็นท์​ให้​ข้าพ‌เจ้า​อีกและ​แขวน​ม่าน​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ให้

21. เพราะ‍ว่า​ผู้​เลี้ยง​แกะ​ก็​บัด‍ซบ​และ​ไม่‍ได้​ทูล‍ถาม​พระ‍เจ้าเพราะ​ฉะนั้น​เขา​จึง​มิ‍ได้​จำ‌เริญ​ขึ้นและ​ฝูง‍แกะ​ของ​เขา​ก็​กระ‌จัด‍กระ‌จาย​ไป

22. จง​ฟัง​ซิ นั่น​เป็น​เสียง‍ลือ ดู‍เถิด มา​ถึง​แล้วเสียง​โก‌ลา‌หล​ยิ่ง‍ใหญ่​จาก​แดน‍เหนือมา​กระ‌ทำ​ให้​หัว‍เมือง​ยู‌ดาห์​เป็น​ที่​เริศ‍ร้างให้​เป็น​ที่‍อยู่​ของ​หมา‍ป่า

23. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ข้า‍พระ‍องค์​ทราบ​แล้ว​ว่า​ทาง​ของ​มนุษย์​ไม่​อยู่​ที่​ตัว‍เขาคือ​ไม่‍อยู่​ที่​มนุษย์​ผู้​ซึ่ง​ดำ‌เนิน​ไป ที่​จะ​นำ​ฝี‍ก้าว​ของ​ตน​เอง

24. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า ขอ​ทรง​โปรด​ตี‍สอน​ข้า‍พระ‍องค์​เพียง​ตาม​ขนาดมิ‍ใช่​ด้วย​ความ​กริ้ว​ของ​พระ‍องค์ เกรง​ว่า​พระ‍องค์​จะ​ทรง​นำ​ข้า‍พระ‍องค์​มา​ถึง​ความ​สูญ‍เปล่า

25. ขอ​พระ‍องค์​ทรง​เท​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍องค์​เหนือ​เหล่า​ประ‌ชา‍ชาติ​ที่​ไม่​รู้‍จัก​พระ‍องค์และ​เหนือ​บรร‌ดา​ตระ‌กูล​ผู้​ไม่​ออก​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์เพราะ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​เผา‍ผลาญ​ยา‌โคบเขา​ได้​กิน​ท่าน​เสีย​และ​เผา‍ผลาญ​ท่าน​เสียและ​กระ‌ทำ​ที่​อา‌ศัย​ของ​ท่าน​ให้​ถูก​ทิ้ง‍ร้าง

อ่านบทที่สมบูรณ์ เย‌เร‌มีย์ 10