บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เนหะ‌มีย์ 2 ฉบับ1971 (TH1971)

1. และ​อยู่​มา​ใน​เดือน​นิสาน ใน​ปี​ที่​ยี่‍สิบ​แห่ง​รัช‍กาล​กษัตริย์​อาร‌ทา‌เซอร์‌ซีส เมื่อ​เหล้า‍องุ่น​จัด​ตั้ง​ไว้​ตรง​พระ‍พักตร์​พระ‍องค์ ข้าพ‌เจ้า​ก็​หยิบ​เหล้า​องุ่น​ถวาย​พระ‍รา‌ชา แต่​ก่อน​นี้​ข้าพ‌เจ้า​มิ‍ได้​โศก‍เศร้า​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍องค์

2. และ​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “ทำไม หน้า​ของ​เจ้า​เศร้า‍โศก เจ้า​ก็​ไม่​เจ็บ​ไม่​ป่วย​มิ‍ใช่​หรือ เห็น​จะ​ไม่‍มี​อะไร​นอก‍จาก​เศร้า‍ใจ” และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​กลัว​ยิ่ง​นัก

3. ข้าพ‌เจ้า​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ขอ​พระ‍รา‌ชา​ทรง​พระ‍เจริญ​เป็น​นิตย์​เถิด ไฉน​หน้า​ของ​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ไม่​โศก‍เศร้า เมื่อ​เมือง​สถาน‍ที่​ฝัง​ศพ​ของ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​ข้า‍พระ‍บาท ร้าง‍เปล่า​อยู่ และ​ประ‌ตู​เมือง​ก็​ถูก​ไฟ​ทำ‌ลาย​เสีย”

4. แล้ว​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “เจ้า​ปรารถ‌นา​จะ​ขอ​อะไร” ข้าพ‌เจ้า​จึง​อธิษ‌ฐาน​ต่อ​พระ‍เจ้า​ของ​ฟ้า​สวรรค์

5. และ​ข้าพ‌เจ้า​ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ถ้า​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​พระ‍รา‌ชา และ​ถ้า​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท​เป็น​ที่ พอ‍พระ‍ทัย​ใน​สาย‍พระ‍เนตร​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท ขอ​ทรง​ใช้​ข้า‍พระ‍บาท​ให้​ไป​ยัง​ยู‌ดาห์ ยัง​เมือง​อัน​เป็น​ที่​ฝัง​ศพ​ของ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​ข้า‍พระ‍บาท เพื่อ​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​สร้าง​ขึ้น​ใหม่”

6. และ​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า (มี​พระ‍รา‌ชินี​ประ‌ทับ​ข้าง​พระ‍องค์) ว่า “เจ้า​จะ​ไป​นาน​สัก​เท่า‍ใด เมื่อ‍ไร​เจ้า​จะ​กลับ​มา” จึง​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​พระ‍รา‌ชา​ที่​จะ​ให้​ข้าพ‌เจ้า​ไป และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​กำ‌หนด​เวลา​ให้​พระ‍องค์​ทรง​ทราบ

7. และ​ข้าพ‌เจ้า​กราบ‍ทูล​พระ‍รา‌ชา​ว่า “ถ้า​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​พระ‍รา‌ชา ขอ​ทรง​โปรด​มี​พระ‍ราช‍สาร​ให้​ข้า‍พระ‍บาท​นำ​ไป​ถึง​ผู้​ว่า ราช‍การ​มณ‌ฑล​ฟาก​ตะวัน‍ตก​ของ​แม่‍น้ำ​ยูเฟร‌ติส เพื่อ​เขา​จะ​ได้​อนุ‌ญาต​ให้​ข้า‍พระ‍บาท​ผ่าน​ไป จน​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ไป​ถึง​ยู‌ดาห์

8. และ​พระ‍ราช‍สาร​ถึง​อา‌สาฟ​เจ้า​พนัก‍งาน​ป่า‍ไม้​หลวง เพื่อ​เขา​จะ​ได้​ให้​ไม้​แก่​ข้า‍พระ‍บาท เพื่อ​ทำ​วง‍กบ​ประ‌ตู ป้อม​ของ​พระ‍นิเวศ และ​ทำ​กำ‌แพง​เมือง และ​เพื่อ​ทำ​บ้าน​ที่​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ได้​เข้า​อา‌ศัย” พระ‍รา‌ชา​พระ‍ราช‍ทาน​ทุก​สิ่ง​ตาม​ที่​ข้าพ‌เจ้า​ทูล‍ขอ เพราะ​พระ‍หัตถ์​อัน​ทรง​พระ‍คุณ​ของ​พระ‍เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้า​อยู่​กับ​ข้าพ‌เจ้า

9. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​มา​ยัง​ผู้​ว่า​ราช‍การ​มณ‌ฑล​ฟาก​ตะวัน‍ตก ของ​แม่‍น้ำ​ยูเฟร‌ติส และ​มอบ​พระ‍ราช‍สาร​ของ​พระ‍รา‌ชา​ให้​แก่​เขา อนึ่ง​พระ‍รา‌ชา​ทรง​จัด​ให้​นาย‍ทหาร​และ​พล‍ม้า​ไป​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ด้วย

10. แต่​เมื่อ​สัน‌บาล‌ลัท​ชาว​โฮ‌โร‌นา‌อิม​และ​โท‌บี‌อาห์ คน​อัม‌โมน​ข้า​ราช‍การ​ทราบ​เรื่อง​นี้ เป็น​เรื่อง​ที่​ไม่​พอใจ​เขา​อย่าง‍ยิ่ง​ที่ มี​คน​มา​หา​ความ​สุข​ให้​คน​อิส‌รา‌เอล

เนหะ‌มีย์​หนุน‍ใจ​ประ‌ชา‍ชนให้​สร้าง​กำ‌แพง​ขึ้น​ใหม่

11. ข้าพ‌เจ้า​จึง​มา​ยัง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​และ​พัก​อยู่​ที่‍นั่น​สาม​วัน

12. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ลุก‍ขึ้น​ใน​กลาง‍คืน คือ​ข้าพ‌เจ้า​กับ​บาง‍คน​ที่​อยู่​กับ​ข้าพ‌เจ้า ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ได้​บอก​ผู้​หนึ่ง​ผู้​ใด​ถึง​เรื่อง​ที่ พระ‍เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ดล‍ใจ​ข้าพ‌เจ้า​ให้​กระ‌ทำ​เพื่อ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ข้าพ‌เจ้า​ไม่‍มี​สัตว์​อื่น​กับ​ข้าพ‌เจ้า​นอก‍จาก​สัตว์​ที่​ข้าพ‌เจ้า​ขี่​อยู่

13. ใน​กลาง‍คืน​ข้าพ‌เจ้า​ออก​ไป​ทาง​ประ‌ตู​หุบ‍เขา ถึง​บ่อ​สุนัข​จิ้งจอก และ​ถึง​ประ‌ตู​กอง‍ขยะ และ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ตรวจ​ดู​กำ‌แพง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ที่​พัง และ​ประ‌ตู​เมือง​ที่​ถูก​ไฟ​ทำ‌ลาย

14. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ก็​เดิน​ต่อ‍ไป​ยัง​ประ‌ตู​น้ำ‍พุ ถึง​สระ​หลวง แต่​ไม่‍มี​ที่​ที่​จะ​ให้​สัตว์​ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ขี่​อยู่​ผ่าน​ไป​ได้

15. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ขึ้น​ไป​กลาง‍คืน​ทาง​ห้วย​และ​ตรวจ​ดู​กำ‌แพง แล้ว​กลับ​มา​เข้า​ทาง​ประ‌ตู​หุบ‍เขา​กลับ​ที่​เดิม

16. ส่วน​พวก​เจ้า‍หน้า‍ที่​ก็​ไม่​ทราบ​ว่า​ข้าพ‌เจ้า​ไป​ไหน หรือ​ข้าพ‌เจ้า​ทำ​อะไร และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​ยัง​ไม่​ได้​บอก​พวก​ยิว บรร‌ดา​ปุโร‌หิต​พวก​ขุน‌นาง พวก​เจ้า‍หน้า‍ที่ และ​คน​อื่นๆ ที่​จะ​รับ‍ผิด​ชอบ​การ‍งาน

17. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​พูด​กับ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เห็น​แล้ว​ว่า​เรา​ตก​อยู่​ใน​ความ​ลำ‌บาก​อย่าง‍ไร ที่​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ปรัก​หัก‍พัง​ลง และ​ไฟ​ไหม้​ประ‌ตู​เมือง​เสีย​นั้น มา​เถิด ให้​เรา​สร้าง​กำ‌แพง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ขึ้น เพื่อ​เรา​จะ​ไม่​ต้อง​อับ‍อาย​ขาย‍หน้า​อีก”

18. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​บอก​เขา​ถึง​การ​ที่​พระ‍หัตถ์​ของ พระ‍เจ้า​อยู่​กับ​ข้าพ‌เจ้า เพื่อ​ยัง​ผล​ดี ทั้ง​พระ‍วจนะ​ซึ่ง​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​พูด​ว่า “ให้​เรา​ลุก‍ขึ้น​สร้าง​เถิด” เขา​ก็​ปลง‍ใจ​ลง​มือ​ทำ​การ​ดี​นั้น

19. แต่​เมื่อ​สัน‌บาล‌ลัท คน​โฮ‌โร‌นา‌อิม​และ​โท‌บี‌อาห์​ข้า​ราช‍การ คน​อัม‌โมน กับ​เก‌เชม​ชาว​อา‌หรับ​ทราบ​เรื่อง เขา​ทั้ง‍หลาย​เยาะ‍เย้ย​และ​ดู‍ถูก​เรา พูด​ว่า “เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ทำ​อะไร​กัน​นี่ เจ้า​กำ‌ลัง​กบฏ​ต่อ​พระ‍รา‌ชา​หรือ”

20. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ตอบ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า “พระ‍เจ้า​แห่ง​ฟ้า​สวรรค์​จะ​ทรง​ให้​เรา​กระ‌ทำ​สำ‌เร็จ และ​เรา​ทั้ง‍หลาย​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์​จะ​ลุก‍ขึ้น​สร้าง แต่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ไม่‍มี​ส่วน​หรือ​สิทธิ​หรือ​อนุ‌สรณ์​ใน​เย‌รู‌ซา‌เล็ม”