พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เนหะ‌มีย์ 13:8-22 ฉบับ1971 (TH1971)

8. ข้าพ‌เจ้า​โกรธ​นัก และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​โยน​เครื่อง​แต่ง‍เรือน​ทั้ง‍สิ้น​ของ โท‌บี‌อาห์​ออก‍เสีย​จาก​ห้อง

9. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​สั่ง​ให้​เขา​ชำระ​ห้อง และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​นำ​เครื่อง​ใช้​ประ‌จำ​พระ‍นิเวศ​ของ​พระ‍เจ้า ทั้ง​ธัญญ‌บูชา​กับ​กำ‌ยาน​กลับ​มา​ไว้​ที่‍นั่น​อีก

10. และ​ข้าพ‌เจ้า​ยัง​ทราบ​อีก​ว่า ส่วน​ของ​คน​เลวี​นั้น เขา​ก็​ไม่​ได้​มอบ​ให้ เพราะ​ฉะนั้น คน​เลวี​และ​นัก‍ร้อง​ผู้​ปฏิ‌บัติ​การ​งาน ต่าง‍ก็​หนี​กลับ​ไป​ยัง​ไร่‍นา​ของ​ตน

11. ข้าพ‌เจ้า​จึง​ต่อ‍ว่า​เจ้า‍หน้า‍ที่​และ​พูด​ว่า “ทำไม​จึง​ทอด‍ทิ้ง​พระ‍นิเวศ​ของ​พระ‍เจ้า​เสีย” ข้าพ‌เจ้า​จึง​รวบ‍รวม​เขา​กลับ​มา และ​ตั้ง​เขา​ไว้​ตาม​ตำ‌แหน่ง​ของ​เขา​อีก

12. และ​ยู‌ดาห์​ทั้ง‍ปวง​ได้​นำ​ทศางค์​ที่​เป็น​ข้าว เหล้า​องุ่น​ใหม่ และ​น้ำ‍มัน​เข้า​มา​ยัง​เรือน​พัสดุ

13. ข้าพ‌เจ้า​ได้​แต่ง‍ตั้ง​คน​ให้​ดูแล​เรือน​พัสดุ คือ​เช‌เล‌มิ‌ยาห์​ปุโร‌หิต ศา‌โดก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​เป‌ดา‌ยาห์​แห่ง​คน​เลวี และ​ผู้‍ช่วย​ของ​เขา คือ ฮา‌นัน​บุตร​ศัก‌เกอร์​ผู้​เป็น​บุตร​มัท‌ธา‌นิ‌ยาห์ เพราะ​นับ​ได้​ว่า​เขา​ซื่อ‍สัตย์ และ​หน้า‍ที่​ของ​เขา คือ แจก‍จ่าย​แก่​พวก​พี่‍น้อง

14. ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ เกี่ยว‍กับ​เรื่อง​นี้​ขอ​ทรง​ระลึก​ถึง​ข้า‍พระ‍องค์ และ​ขอ​อย่า​ทรง​ลบ‍ล้าง​การ​ที่​ดี​ทั้ง‍หลาย​ของ ข้า‍พระ‍องค์​ที่​ข้า‍พระ‍องค์​ได้​กระ‌ทำ เพื่อ​พระ‍นิเวศ​ของ​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ และ​เพื่อ​การ​ปรน‌นิบัติ​ใน​ที่​นั้น

15. ครั้ง​นั้น​ใน​ยู‌ดาห์ ข้าพ‌เจ้า​เห็น​คน​ย่ำ​เหล้า‍องุ่น​ใน วัน​สะ‌บา‌โต และ​นำ​ฟ่อน‍ข้าว​เข้า​มา​บรร‌ทุก​หลัง​ลา ทั้ง​เหล้า‍องุ่น ผล‍องุ่น มะเดื่อ และ​ภาระ​ทุก​อย่าง ซึ่ง​เขา​นำ​มา​ยัง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ใน​วัน​สะ‌บา‌โต ข้าพ‌เจ้า​ได้​ตัก‍เตือน​เขา​ใน​วัน​ที่​เขา​ทั้ง‍หลาย​ขาย​อา‌หาร

16. และ​มี​คน​ชาว​ไทระ​อา‌ศัย​อยู่​ใน​เมือง​ได้​นำ​ปลา​และ สิน‍ค้า​ทุก​อย่าง​เข้า​มา​ขาย​ใน​วัน​สะ‌บา‌โต​แก่​ประ‌ชา‍ชน​ยู‌ดาห์ และ​ใน​เย‌รู‌ซา‌เล็ม

17. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ต่อ‍ว่า​พวก​ขุน‌นาง​แห่ง ยู‌ดาห์ และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “ทำไม​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​กระ‌ทำ​ความ​ชั่ว‍ร้าย​เช่น‍นี้ กระ‌ทำ​ให้​วัน​สะ‌บา‌โต​เป็น​มล‌ทิน

18. บรรพ‌บุรุษ​ของ​ท่าน​มิ‍ได้​กระ‌ทำ​เช่น‍นี้​หรือ และ​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​มิ‍ได้​ทรง​นำ​เหตุ‍ร้าย​นี้​ทั้ง‍สิ้น ให้​ตก​อยู่​บน​เรา​และ​บน​เมือง​นี้​หรือ ท่าน​ยัง​จะ​นำ​พระ‍พิโรธ​ยิ่ง‍กว่า​นั้น​มา​เหนือ​อิส‌รา‌เอล ด้วย​การ​กระ‌ทำ​ให้​สะ‌บา‌โต​เป็น​มล‌ทิน”

19. และ​อยู่​มา​พอ​เริ่ม​มืด​ที่​ประ‌ตู​เมือง เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ก่อน​วัน​สะ‌บา‌โต ข้าพ‌เจ้า​ได้​บัญ‌ชา​ให้​ปิด​ประ‌ตู​เมือง และ​สั่ง​ว่า ไม่​ให้​เปิด​จน​กว่า​จะ​พ้น​วัน​สะ‌บา‌โต​แล้ว และ​ข้าพ‌เจ้า​ก็​ตั้ง​ข้า​ราช‍การ​บาง‍คน​ของ​ข้าพ‌เจ้า ให้​ดูแล​ประ‌ตู​เมือง ว่า​ไม่​ให้​นำ​ภาระ​สิ่ง‍ใด​เข้า​มา​ใน​วัน​สะ‌บา‌โต

20. แล้ว​พวก​พ่อ‍ค้า​และ​พวก​ขาย​สิน‍ค้า​ทุก​ชนิด​ค้าง​อยู่​นอก เย‌รู‌ซา‌เล็ม​หน​หนึ่ง หรือ​สอง​หน

21. ข้าพ‌เจ้า​ได้​ตัก‍เตือน​เขา และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “ทำไม​ท่าน​มา​นอน​อยู่​ข้าง​กำ‌แพง​เมือง ถ้า​ท่าน​ทำ​อีก​ข้าพ‌เจ้า​จะ​จับ​ท่าน” ตั้ง‍แต่​คราว​นั้น​มา​เขา​ก็​ไม่​มา​อีก​ใน​วัน​สะ‌บา‌โต

22. และ​ข้าพ‌เจ้า​บัญ‌ชา​คน​เลวี​ให้​ชำระ​ตัว​เขา​และ​มา เฝ้า​ประ‌ตู​เมือง เพื่อ​รัก‌ษา​วัน​สะ‌บา‌โต​ให้​บริ‌สุทธิ์ ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ ขอ​พระ‍องค์​ทรง​ระลึก​ถึง​ความ​ชอบ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​ใน​เรื่อง​นี้ และ​ขอ​ทรง​ไว้​ชีวิต​ข้า‍พระ‍องค์​ตาม​ความ​ยิ่ง‍ใหญ่​แห่ง ความ​รัก​มั่น‍คง​ของ​พระ‍องค์

อ่านบทที่สมบูรณ์ เนหะ‌มีย์ 13