บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลย‍ธรรม‍บัญ‌ญัติ 9 ฉบับ1971 (TH1971)

พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​ทำ‌ลาย​ชาติ​ต่างๆ​ของ​คา‌นา‌อัน

1. “โอ คน​อิส‌รา‌เอล จง​ฟัง​เถิด ท่าน​กำ‌ลัง​จะ​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ไป​ใน​วัน‍นี้ เพื่อ​จะ​เข้า​ไป​ขับ‍ไล่​ประ‌ชา‍ชาติ​ที่​ใหญ่​กว่า และ​มี​กำ‌ลัง​มาก​กว่า​ท่าน ทั้ง​เมือง​ก็​ใหญ่​มี​กำ‌แพง​สูง​เทียม​ฟ้า

2. ประ‌ชา‍ชน​ก็​สูง​ใหญ่ เป็น​ลูก‍หลาน​ของ​อา‌นาค ผู้​ที่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​รู้‍จัก​แล้ว และ​ผู้​ที่​ท่าน​ได้​ยิน​เขา​พูด​ว่า ‘ใคร​จะ​ยืน‍หยัด​ต่อ‍สู้​กับ​ลูก‍หลาน​ของ​อา‌นาค​ได้’

3. วัน‍นี้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​ทราบ​เถอะ​ว่า ผู้​ที่​ไป​ดัง​เพลิง​เผา‍ผลาญ​ข้าง‍หน้า​ท่าน นั้น​คือ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน พระ‍องค์​จะ​ทรง​ทำ‌ลาย​เขา​และ​ทรง กระ‌ทำ​ให้​เขา​พ่าย‍แพ้​ต่อ‍หน้า​ท่าน ดัง‍นั้น​ท่าน​จะ​ได้​ขับ‍ไล่​เขา​ออก​ไป กระ‌ทำ​ให้​เขา​พินาศ​โดย​เร็ว ดัง‍ที่​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​ทรง​สัญ‌ญา​ไว้​กับ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​แล้ว​นั้น

4. “เมื่อ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า ของ​ท่าน​ได้​ขับ‍ไล่​เขา​ออก​ไป​ต่อ‍หน้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​แล้ว ท่าน​ทั้ง‍หลาย​อย่า​นึก​ใน​ใจ​ว่า ‘เพราะ​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​ข้า พระ‍เจ้า​จึง​ทรง​นำ​ข้า​มา​ให้​ยึด​ครอง​แผ่น‍ดิน​นี้’ แต่​เพราะ​ความ​ชั่ว​ของ​ประ‌ชา‍ชาติ​เหล่า‍นี้ พระ‍เจ้า​จึง​ทรง​ขับ‍ไล่​เขา​ออก​ไป​ต่อ‍หน้า​ท่าน

5. ซึ่ง​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​กำ‌ลัง​เข้า​ไป​ยึด​ครอง​แผ่น‍ดิน​นี้​นั้น มิ​ใช่​เพราะ​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​ท่าน หรือ​ความ​สัตย์‍ธรรม ใน​ใจ​ของ​ท่าน แต่​เป็น​เพราะ​ความ​ชั่ว‍ช้า​ของ​ประ‌ชา‍ชาติ​นี้ ซึ่ง​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ต้อง​ขับ‍ไล่ เขา​ออก​เสีย​ต่อ‍หน้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย และ​เพื่อ​ว่า​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ให้​เป็น​จริง​ตาม พระ‍วจนะ​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​ต่อ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​ท่าน คือ​ต่อ​อับ‌รา‌ฮัม ต่อ​อิส‌อัค และ​ต่อ​ยา‌โคบ

เตือน​อิส‌รา‌เอล​เรื่อง​กบฏ​ที่​โฮ‌เรบ

6. “เพราะ​ฉะนั้น​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​พึง​ทราบ​เถิด​ว่า ซึ่ง​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน ทรง​ประ‌ทาน​แผ่น‍ดิน​ดี​นี้​ให้​ท่าน​ยึด​ครอง​นั้น มิ​ใช่​เพราะ​ความ​ชอบ‍ธรรม​ของ​ท่าน เพราะ‍ว่า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เป็น​ชน‍ชาติ​ที่​ดื้อ‍ดึง

7. จง​จำ​ไว้​และ​อย่า​ลืม​เสีย​ว่า พวก​ท่าน​ได้​กระ‌ทำ​ให้​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์ พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​พิโรธ​ที่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร ตั้ง‍แต่​วัน​ที่​ท่าน​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ กระ‌ทั่ง​ท่าน​มา​ถึง​ที่‍นี่​ท่าน​มัก​กบฏ​ต่อ​พระ‍เจ้า​อยู่

8. แม้‍ว่า​ที่​โฮ‌เรบ​ท่าน​ก็​กระ‌ทำ​ให้​พระ‍เจ้า​ทรง​พิโรธ และ​พระ‍เจ้า​ก็​ทรง​กริ้ว​มาก​ถึง​กับ​จะ​ทำ‌ลาย​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เสีย

9. เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​ขึ้น​ไป​บน​ภูเขา​เพื่อ​จะ​รับ​ศิลา​จา‌รึก เป็น​ศิลา​พันธ​สัญ‌ญา​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​กระ‌ทำ​ไว้​กับ​ท่าน ข้าพ‌เจ้า​อยู่​บน​ภูเขา​สี่‍สิบ​วัน​สี่‍สิบ​คืน ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร​หรือ​ดื่ม​น้ำ

10. และ​พระ‍เจ้า​ได้​ประ‌ทาน​ศิลา​จา‌รึก​สอง​แผ่น​ที่ พระ‍องค์​ทรง​จา‌รึก​เอง​ด้วย​นิ้ว​พระ‍หัตถ์​ให้​แก่​ข้าพ‌เจ้า บน​ศิลา​นั้น​มี​พระ‍วจนะ​ทั้ง‍สิ้น​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ตรัส​กับ ท่าน​ทั้ง‍หลาย​บน​ภูเขา​จาก​ท่าม‍กลาง​เพลิง​ใน​วัน​ที่​ประ‌ชุม​กัน​อยู่

11. เมื่อ​สิ้น​สี่‍สิบ​วัน​สี่‍สิบ​คืน​แล้ว พระ‍เจ้า ประ‌ทาน​ศิลา​สอง​แผ่น​เป็น​ศิลา​พันธ​สัญ‌ญา

12. แล้ว​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า ‘จง​ลุก‍ขึ้น​ลง​ไป​จาก​ที่‍นี่​เถิด เพราะ​ชน‍ชาติ​ของ​เจ้า​ซึ่ง​เจ้า​นำ​ออก​จาก​อียิปต์​ได้​หลง​กระ‌ทำ​ผิด เขา​ได้​หัน​เสีย​จาก​ทาง​ซึ่ง​เรา​บัญ‌ชา​เขา​ไว้​นั้น​อย่าง​รวด‍เร็ว เขา​ได้​หล่อ​รูป‍เคา‌รพ​ไว้​สำ‌หรับ​ตัว​เขา​ทั้ง‍หลาย’

13. “ยิ่ง​กว่า​นั้น​อีก​พระ‍เจ้า​ยัง​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า ‘เรา​ได้​เห็น​ชน‍ชาติ​นี้​แล้ว​และ​ดู‍เถิด เขา​ทั้ง‍หลาย​เป็น​ชน‍ชาติ​ที่​ดื้อ

14. ขอ​อย่า​ทัก‍ท้วง​เรา ให้​เรา​ทำ‌ลาย​เขา และ​ลบ​ชื่อ​ของ​เขา​เสีย​จาก​ใต้​ฟ้า และ​เรา​จะ​ตั้ง​เจ้า​ให้​เป็น​ประ‌ชา‍ชาติ ที่​มี​กำ‌ลัง​กว่า​และ​ใหญ่​กว่า​เขา’

15. ข้าพ‌เจ้า​จึง​กลับ​ลง​มา​จาก​ภูเขา และ​ภูเขา​นั้น​ก็​มี​เพลิง​ลุก​อยู่ และ​ศิลา​พันธ‌สัญ‌ญา​สอง​แผ่น​นั้น​ก็​อยู่​ใน​มือ​ทั้ง​สอง​ของ​ข้าพ‌เจ้า

16. ดู‍เถิด เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​มอง‍ดู​ก็​แล​เห็น​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​กระ‌ทำ​บาป​ต่อ พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​แล้ว ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​หล่อ​รูป​ลูก‍วัว​ไว้​สำ‌หรับ​ท่าน ท่าน​ได้​หัน​จาก​พระ‍มรรคา​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​บัญ‌ชา แก่​ท่าน​อย่าง​รวด‍เร็ว

17. ข้าพ‌เจ้า​จึง​ยก​ศิลา​ทั้ง‍สอง​แผ่น​เหวี่ยง​เสีย​จาก​มือ​ทั้ง‍สอง​ของ ข้าพ‌เจ้า​และ​ทำ​ศิลา​ให้​แตก​ต่อ‍หน้า​ต่อ‍ตา​ของ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย

18. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ก็​กราบ​ราบ​ลง​ต่อ​พระ‍เจ้า​อย่าง​ครั้ง​ก่อน สี่‍สิบ​วัน​สี่‍สิบ​คืน​มิ‍ได้​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร​หรือ​ดื่ม​น้ำ เพราะ​บาป​ที่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​เป็น​เหตุ คือ​ได้​กระ‌ทำ​ความ​ชั่ว​ใน​สาย​พระ‍เนตร​ของ​พระ‍เจ้า กระ‌ทำ​ให้​พระ‍องค์​ทรง​พิโรธ

19. เพราะ​ข้าพ‌เจ้า​กลัวพระ‍พิโรธ และ​ความ​ไม่​พอ​พระ‌ทัย​อย่าง​รุน‍แรง ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ทรง​มี​ต่อ​ท่าน พระ‍องค์​ก็​จะ​ทรง​ทำ‌ลาย​ท่าน​อยู่​แล้ว แต่​พระ‍เจ้า​ทรง​ฟัง​ข้าพ‌เจ้า​ใน​ครั้ง​นั้น​ด้วย

20. พระ‍เจ้า​ทรง​พิโรธ​ต่อ​อา‌โรน​มาก​จะ​ทำ‌ลาย​เขา​อยู่​แล้ว ใน​ครั้ง​นั้น​ข้าพ‌เจ้า​ก็​อธิษ‌ฐาน​เผื่อ​อา‌โรน​ด้วย

21. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​จึง​เอา​สิ่ง​ที่​บาป​หนา​นั้น คือ​รูป​ลูก‍วัว​ซึ่ง​ท่าน​สร้าง​ขึ้น​นั้น​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ​แล้ว​ทุบ แล้ว​บด​ให้​เป็น​ผง​ละเอียด​อย่าง​กับ​ฝุ่น แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ก็​โยน​ผง​นั้น​ลง​ไป​ใน ลำ‍ธาร​ซึ่ง​ไหล​ลง​มา​จาก​ภูเขา

22. “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​ให้​พระ‍เจ้า​ทรง​พิโรธ​ที่ ทา‌เบ-ราห์ และ​ที่​มัส‌สาห์ และ​ที่​ขิบ‌โรท‌หัท‌ธา‌อา‌วาห์

23. และ​เมื่อ​พระ‍เจ้า​ทรง​ใช้​ท่าน​ไป​จาก​คา‌เดช‌บาร‌เนีย ตรัส​ว่า ‘จง​ขึ้น​ไป​ยึด​ครอง​แผ่น‍ดิน​นั้น​ซึ่ง​เรา​ได้​ให้ แก่​เจ้า’ และ​ท่าน​ก็​กบฏ​ต่อ​พระ‍บัญ‌ญัติ​ของ​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​พระ‍เจ้า ของ​ท่าน ไม่​ยอม​เชื่อ​ฟัง​หรือ​ประ‌พฤติ​ตาม​พระ‍สุรเสียง​ของ​พระ‍องค์

24. ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เป็น​คน​กบฏ​ต่อ​พระ‍เจ้า​เสมอ ตั้ง‍แต่​วัน​ที่​ข้าพ‌เจ้า​รู้‍จัก​ท่าน​ทั้ง‍หลาย

25. “ข้าพ‌เจ้า​จึง​กราบ​ลง​ต่อ​พระ‍เจ้า​สี่‍สิบ​วัน​สี่‍สิบ​คืน​นี้ เพราะ​พระ‍เจ้า​ได้​ตรัส​ว่า​จะ​ทรง​ทำ‌ลาย​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เสีย

26. ข้าพ‌เจ้า​ได้​อธิษ‌ฐาน​ต่อ​พระ‍เจ้า​ว่า ‘ข้า‍แต่​พระ‍เย‌โฮ‌วาห์​เจ้า ขอ​อย่า​ทรง​ทำ‌ลาย​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์​และ มร‌ดก​ของ​พระ‍องค์ ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​ไถ่​เขา​ทั้ง‍หลาย​มา​ด้วย​ความ​ยิ่ง‍ใหญ่ เป็น​คน​ที่​พระ‍องค์​ทรง​นำ​ออก​มา​จาก​อียิปต์​ด้วย​พระ‍หัตถ์ อัน​ทรง​ฤทธิ์

27. ขอ​ทรง​ระลึก​ถึง​บรร‌ดา​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์ คือ​อับ‌รา‌ฮัม อิส‌อัค และ​ยา‌โคบ ขอ​อย่า​ทรง​ใส่​พระ‌ทัย​ใน​ความ​ดื้อ‍ดึง ความ​ชั่ว‍ร้าย หรือ​บาป ของ​ชน‍ชาติ​นี้

28. กลัว​ว่า​ชาว​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง พา​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​จาก​มา​นั้น​จะ​ว่า “เพราะ​พระ‍เจ้า​ไม่​สา‌มารถ​จะ​พา​เขา ทั้ง‍หลาย​เข้า​ไป​ใน​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​สัญ‌ญา​กับ​เขา​ไว้ และ​เพราะ​ว่า​พระ‍องค์​ทรง​เกลียด‍ชัง​เขา พระ‍องค์​จึง​ทรง​พา​เขา​ออก​มา​ฆ่า​เสีย​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร”

29. เพราะ​ว่า​เขา​ทั้ง‍หลาย​เป็น​ประ‌ชา‍กร​ของ​พระ‍องค์​และ​เป็น มร‌ดก​ของ​พระ‍องค์ ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​นำ​เขา​ออก​มา​ด้วย​เด‌ชา‌นุ‌ภาพ​ยิ่ง‍ใหญ่ และ​ด้วย​พระ‍กร​ที่​เหยียด​ออก​ของ​พระ‍องค์’