10. “เมื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกท่านจะ พาท่านมาถึงแผ่นดินซึ่ง พระองค์ทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของท่าน คือแก่อับราฮัม อิสอัคและยาโคบว่าจะให้แก่ท่าน มีหัวเมืองใหญ่โตและดีซึ่งท่านไม่ได้สร้าง
11. และเรือนที่มีของดีเต็ม ซึ่งพวกท่านมิได้สะสมไว้ และบ่อขังน้ำที่ท่านมิได้ขุดและสวนองุ่นกับสวนมะกอกเทศ ซึ่งท่านมิได้ปลูกไว้และเมื่อท่านได้รับประทานก็อิ่มหนำ
12. แล้วจงระวังกลัวว่าพวกท่านจะลืมพระเยโฮวาห์ผู้ทรง พาท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์ออกจากแดนทาสนั้น
13. พวกท่านจงยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ท่านจงปรนนิบัติพระองค์และสาบาน โดยออกพระนามของพระองค์
14. ท่านทั้งหลายอย่าติดตามพระอื่น ซึ่งเป็นพระของชนชาติทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบท่าน
15. เพราะว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกท่าน ผู้ทรงสถิตท่ามกลางท่าน เป็นพระเจ้าหวงแหน กลัวว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกท่านจะทรงพิโรธต่อท่าน และทำลายท่านเสียจากพื้นแผ่นดินโลก
16. “อย่าทดลองพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย ดังที่ได้ทดลองพระองค์ที่มัสสาห์
17. ท่านทั้งหลายจงอุตส่าห์รักษาพระบัญญัติ ของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และพระโอวาทของพระองค์และกฎเกณฑ์ของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงบัญชาท่านไว้
18. พวกท่านจงกระทำการ ที่ชอบและที่ดีในสายพระเนตรพระเจ้า เพื่อพวกท่านจะไปดีมาดี และเพื่อท่านจะได้เข้าไปยึดครองแผ่นดินที่ดีซึ่งพระเจ้า ทรงปฏิญาณที่จะประทานแก่บรรพบุรุษของท่าน
19. โดยขับไล่ศัตรูทั้งสิ้นของท่านออกไปให้พ้นหน้าพวกท่าน ดังที่พระเจ้าทรงบัญชาไว้
20. “เมื่อเวลาต่อไป บุตรของท่านจะถามท่านว่า ‘พระโอวาท กฎเกณฑ์และกฎหมายซึ่งพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเราทั้งหลายได้บัญชา ท่านทั้งหลายไว้นั้นมีความหมายว่ากระไร’
21. แล้วท่านจะตอบบุตรของท่านว่า เราเป็นทาสของฟาโรห์อยู่ในอียิปต์ และพระเจ้าได้ทรงพาเราออกมา จากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์
22. และพระเจ้าทรงสำแดงหมายสำคัญและการอัศจรรย์ ทั้งที่ใหญ่โตและที่ร้ายเหนืออียิปต์ และเหนือฟาโรห์ ตลอดจนราชวงศ์ของท่าน ต่อหน้าต่อตาเราทั้งหลาย
23. แล้วพระองค์ได้ทรงพาเราออกมาจากที่นั่น เพื่อจะทรงนำเราเข้าไปในแผ่นดิน ซึ่งพระองค์ทรงปฏิญาณว่าจะประทานแก่บรรพบุรุษของเรา และประทานแผ่นดินนั้นแก่เรา
24. พระเจ้าทรงบัญชาให้เรากระทำตาม กฎเกณฑ์เหล่านี้ทั้งสิ้น คือให้ยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราเพื่อ เป็นผลดีแก่เราเสมอ เพื่อพระองค์จะทรงรักษาชีวิตของเราไว้ให้คงอยู่ ดังทุกวันนี้