23. “ ‘เราจะสุมสิ่งร้ายไว้บนเขาทั้งหลายและปล่อยลูกธนูของเรามายิงเขา
24. เขาจะซูบผอมไปเพราะความหิวความร้อนอันแรงกล้าและโรคพิษร้ายจะเผาผลาญเขาเสียเราจะส่งฟันสัตว์ร้ายให้มาขบกับพิษของสัตว์เลื้อยคลานในผงคลี
25. ในกลางแจ้งจะมีดาบมาทำให้โศกเศร้าที่ในห้องจะมีความกลัวทำลายทั้งชายหนุ่มและหญิงพรหมจารีทั้งเด็กที่ยังดูดนมและคนที่ผมหงอก
26. เราพูดแล้วว่า “เราจะให้เขากระจัดกระจายไปเราจะให้ชื่อของเขาศูนย์ไปจากความทรงจำของมนุษย์”
27. ถ้าหากว่าเราไม่กลัวว่าศัตรูจะว่าย้อนเราเกรงว่าศัตรูจะคิดผิดไปกลัวว่าศัตรูทั้งหลายจะพูดว่า “กำลังมือของเราซิมีชัยพระเจ้าหาได้ทรงกระทำการนี้ไม่” ’
28. “เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็นประชาชาติที่ไม่ยอมฟังคำปรึกษาในพวกเขาไม่มีความเข้าใจ
29. ถ้าเขาฉลาดแล้วเขาจะเข้าใจเรื่องนี้และทราบเรื่องสุดท้ายปลายมือ
30. คนเดียวจะไล่พันคนอย่างไรได้สองคนจะทำให้หมื่นคนหนีได้อย่างไรนอกจากพระศิลาของเขาได้ขายเขาเสียแล้วและพระเจ้าได้ทรงทอดทิ้งเขาเสีย
31. เพราะพระศิลาของเขาไม่เหมือนพระศิลาของเราแม้ศัตรูของเราก็ตัดสินอย่างนั้น
32. เพราะว่าเถาองุ่นของเขามาจากเถามะแว้งเครือมาจากไร่เมืองโกโมราห์ผลองุ่นของเขาเป็นดีหมีและองุ่นที่เป็นพวงๆ ก็ขมขื่น
33. เหล้าองุ่นของเขาเป็นพิษของงูเป็นพิษร้ายแรงของงูเห่า
34. “เรื่องนี้มิได้สะสมไว้กับเราดอกหรือประทับตราไว้ในคลังของเรา
35. การแก้แค้นและการตอบสนองเป็นของเรารอเวลาเมื่อเท้าของเขาจะลื่นพลาดเพราะว่าวันหายนะของเขามาใกล้แล้วและกรรมจะมาถึงเขาโดยเร็วพลัน
36. เพราะพระเจ้าจะทรงพิพากษาประชากรของพระองค์และทรงเมตตาปรานีต่อผู้รับใช้ของพระองค์เมื่อทอดพระเนตรกำลังของเขาสิ้นลงไม่มีใครเหลือแล้ว ไม่ว่าทาสหรือไท
37. แล้วพระองค์จะตรัสว่า ‘พระของเขาอยู่ที่ไหนศิลาที่เขาพึ่งพานั้นอยู่ที่ไหนเล่า’