13. พระองค์ทรงโปรดเขาให้ขี่ไปบนโลกส่วนสูงให้เขากินพืชผลที่ได้จากนาพระองค์ทรงให้เขาดูดน้ำผึ้งจากศิลาและให้ดื่มน้ำมันจากหินแข็งกล้า
14. ให้ได้นมเปรี้ยวจากวัว และให้ได้น้ำนมจากแพะแกะได้ไขมันจากลูกแกะ และแกะผู้พันธุ์บาชานและจากฝูงแพะกับข้าวสาลีอย่างดีที่สุดและจากเลือดขององุ่น ท่านได้ดื่มเหล้าองุ่น
15. แต่เยชุรูนอ้วนพีขึ้นแล้วก็มีพยศพอเจ้าอ้วนใหญ่ เนื้อหนานุ่มนิ่มเขาทอดทิ้งพระเจ้าผู้สร้างเขามาแล้วดูหมิ่นพระศิลาแห่งความรอดของเขา
16. เขาทำให้พระองค์ทรงอิจฉาด้วยพระอื่นด้วยกระทำสิ่งที่พึงรังเกียจเขาจึงทำให้พระองค์ทรงกริ้ว
17. เขาบูชาเทวดาซึ่งไม่เป็นพระเจ้าบูชาพระซึ่งไม่รู้จักมาก่อนบูชาพระใหม่ๆ ซึ่งเกิดมาเร็วๆนี้ซึ่งปู่ย่าตายายของท่านไม่เกรงกลัว
18. ท่านมิได้ใส่ใจในพระศิลาที่ให้กำเนิดท่านมาท่านหลงลืมพระเจ้าซึ่งให้ท่านเกิด
19. “พระเจ้าทอดพระเนตรและทรงชังเขาเพราะบุตรชายหญิงของพระองค์ทำให้เศร้าพระทัย
20. และพระองค์ตรัสว่า ‘เราจะซ่อนหน้าของเราเสียจากเขาเราจะคอยดูว่าปลายทางของเขาจะเป็นอย่างไรเพราะเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่เฉไฉเป็นลูกเต้าที่ไม่มีความซื่อสัตย์
21. เขาทำให้เราอิจฉาด้วยสิ่งที่ไม่ใช่พระเขาได้ยั่วเย้าเราด้วยรูปเคารพของเขาดังนั้นเราจึงทำให้เขาอิจฉาผู้ที่ไม่ใช่ชนชาติและจะยั่วโทสะเขา ด้วยประชาชาติที่เขลาชาติหนึ่ง
22. เพราะมีไฟก่อขึ้นด้วยเหตุความกริ้วของเรานั้นไฟก็ไหม้ลุกลามไปจนถึงก้นลึกของแดนผู้ตายเผาแผ่นดินโลกและพืชผลในนั้นและก่อเพลิงติดรากขุนเขา
23. “ ‘เราจะสุมสิ่งร้ายไว้บนเขาทั้งหลายและปล่อยลูกธนูของเรามายิงเขา
24. เขาจะซูบผอมไปเพราะความหิวความร้อนอันแรงกล้าและโรคพิษร้ายจะเผาผลาญเขาเสียเราจะส่งฟันสัตว์ร้ายให้มาขบกับพิษของสัตว์เลื้อยคลานในผงคลี
25. ในกลางแจ้งจะมีดาบมาทำให้โศกเศร้าที่ในห้องจะมีความกลัวทำลายทั้งชายหนุ่มและหญิงพรหมจารีทั้งเด็กที่ยังดูดนมและคนที่ผมหงอก
26. เราพูดแล้วว่า “เราจะให้เขากระจัดกระจายไปเราจะให้ชื่อของเขาศูนย์ไปจากความทรงจำของมนุษย์”
27. ถ้าหากว่าเราไม่กลัวว่าศัตรูจะว่าย้อนเราเกรงว่าศัตรูจะคิดผิดไปกลัวว่าศัตรูทั้งหลายจะพูดว่า “กำลังมือของเราซิมีชัยพระเจ้าหาได้ทรงกระทำการนี้ไม่” ’
28. “เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็นประชาชาติที่ไม่ยอมฟังคำปรึกษาในพวกเขาไม่มีความเข้าใจ