1. “เราทั้งหลายจึงได้หันไปขึ้นทางสู่เมืองบาชาน แล้วโอกกษัตริย์เมืองบาชานก็ออกมาสู้รบกับเรา ตัวโอกเองและพลโยธาของท่านมารบกับเรา ที่ตำบลเอเดรอี
2. แต่พระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘เจ้าอย่ากลัวเขาเลย เพราะเราจะมอบเขากับพลโยธาทั้งหมดของเขาและ แผ่นดินของเขาไว้ในมือของเจ้า เจ้าจะกระทำแก่เขาเหมือนเจ้าได้กระทำแก่สิโหนกษัตริย์ของ คนอาโมไรต์ซึ่งอยู่ตำบลเฮชโบนนั้น’
3. พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราจึงได้ทรงมอบไว้ในมือของเรา ทั้งโอกกษัตริย์เมืองบาชาน และพลโยธาทั้งหลายของท่านและเราทั้งหลายได้ฆ่าตี เขาจนไม่มีเหลือ
4. ครั้งนั้นเราทั้งหลายได้ตีเอาบ้านเมืองทั้งหลายของเขา จนไม่มีเหลือสักเมืองเดียว ซึ่งเราไม่ได้ยึดมารวมหกสิบเมืองดินแดนอารโกบทั้งหมด ซึ่งเป็นราชอาณาจักรของโอกกษัตริย์เมืองบาชาน
5. บรรดาเมืองเหล่านี้เป็นเมืองที่มีกำแพงสูงโดยรอบ มีประตู มีดาลประตู และยังมีชนบทอีกมากที่ไม่มีกำแพง
6. เราได้ตีทำลายสิ้น ได้ทำลายทุกๆเมืองเสียสิ้น รวมทั้งผู้ชายผู้หญิงและเด็กทั้งหลาย เหมือนเราได้ทำลายชีวิตสิโหนกษัตริย์เมืองเฮชโบนนั้น
7. แต่ฝูงสัตว์ทั้งหมดและของริบได้ในเมืองเหล่านั้น เราได้ยึดมาเป็นของเรา
8. ครั้งนั้นเราได้ยึดแผ่นดินเสียจากมือของกษัตริย์ทั้งสอง ของคนอาโมไรต์ ผู้อยู่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนตั้งแต่ลุ่มแม่น้ำ อารโนนถึงภูเขาเฮอร์โมน
9. (ภูเขาเฮอร์โมนนั้นชาวไซดอนเรียกชื่อว่าสีรีออน และชาวอาโมไรต์เรียกชื่อว่าเสนีร์)
10. คือเมืองทั้งหลายในที่ราบสูงและกิเลอาดทั้งหมด และบาชานทั้งหมด จนถึงสาเลคาห์และเอเดรอี ซึ่งเป็นหัวเมืองแห่งราชอาณาจักรโอกในเมืองบาชาน
11. (ด้วยยังเหลืออยู่แต่โอกกษัตริย์เมืองบาชานซึ่งเป็นพวกเรฟาอิม ดูเถิด เตียงนอนของท่านทำด้วยเหล็ก เตียงนอนนั้นไม่อยู่ที่เมืองรับบาห์แห่งคนอัมโมนดอกหรือ ยาวตั้งเก้าศอก กว้างสี่ศอกขนาดศอกคนเรา)
12. “แผ่นดินนี้ที่เราตีได้ครั้งนั้น คือตั้งแต่อาโรเออร์ซึ่งอยู่ริมลุ่มน้ำอารโนน และแดนเทือกเขากิเลอาดกึ่งหนึ่งกับหัวเมืองทั้งหลายเหล่านั้น เราก็ได้ให้แก่เผ่ารูเบนและเผ่ากาด