2. ท่านทั้งหลายจงพิจารณาในวันนี้ (เพราะข้าพเจ้ามิได้กล่าวกับลูกหลานของท่านทั้งหลาย ผู้ไม่ได้รู้เรื่องหรือเห็นเหตุการณ์เหล่านั้น) จงพิจารณาถึงวินัยของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ความยิ่งใหญ่ของพระองค์ พระหัตถ์อันทรงฤทธิ์และพระกรที่เหยียดออกของพระองค์
3. ถึงหมายสำคัญและถึงพระราชกิจของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงกระทำในอียิปต์ต่อฟาโรห์กษัตริย์อียิปต์ และต่อแผ่นดินทั้งสิ้นของท่าน
4. และซึ่งพระองค์ทรงกระทำต่อกองทัพอียิปต์ ต่อม้าของเขา และต่อรถรบของเขา และที่พระองค์ทรงกระทำให้น้ำในทะเลแดงท่วมเขา เมื่อเขาไล่ติดตามท่านทั้งหลาย และที่พระเจ้าทรงทำลายเขาทั้งหลายจนทุกวันนี้
5. และที่พระองค์ทรงกระทำแก่ท่านทั้งหลายในถิ่นทุรกันดาร จนท่านทั้งหลายมาถึงที่นี่
6. และที่ทรงกระทำต่อดาธาน และอาบีรัมบุตรของเอลีอับ บุตรชายของรูเบน คือแผ่นดินได้อ้าปากกลืนเขาเข้าไป ทั้งครัวเรือน เต็นท์ และสิ่งมีชีวิตทุกอย่างที่ติดตามเขาไปในท่ามกลางคน อิสราเอลทั้งปวง
7. เพราะนัยน์ตาของท่านทั้งหลายได้เห็น พระราชกิจอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดของ พระเจ้าซึ่งพระองค์ทรงกระทำนั้น
8. “เหตุฉะนี้ท่านทั้งหลายจงรักษาบัญญัติทั้งสิ้นซึ่งข้าพเจ้าได้ บัญชาแก่ท่านทั้งหลายในวันนี้ เพื่อท่านทั้งหลายจะเข้มแข็ง และเข้าไปยึดเอาแผ่นดินซึ่งท่านทั้งหลายกำลังจะข้ามไป ครอบครองนั้นมาเป็นกรรมสิทธิ์
9. และเพื่อท่านจะมีชีวิตยืนนานในแผ่นดินซึ่งพระเจ้าทรง ปฏิญาณแก่บรรพบุรุษว่าจะให้แก่เขา และแก่พงศ์พันธุ์ของเขาเป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหล บริบูรณ์
10. เพราะว่าแผ่นดินซึ่งท่านทั้งหลายกำลังเข้าไปยึดครองนั้น ไม่เหมือนแผ่นดินอียิปต์ ซึ่งท่านได้จากมา ในที่นั้นท่านหว่านพืชและเอาเท้ารดน้ำเหมือนเป็นสวนผัก
11. แต่แผ่นดินซึ่งท่านจะไปยึดครองนั้นเป็นแผ่นดินที่มี เนินเขาและหุบเขา ซึ่งมีน้ำฝนจากฟ้ารดอยู่
12. เป็นแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ทั้งหลายทรงดูแล พระเนตรของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านอยู่เหนือ แผ่นดินนั้นเสมอ ตั้งแต่ต้นปีจนถึงสิ้นปี
13. “ถ้าท่านทั้งหลายจะกระทำตามบัญญัติของข้าพเจ้าซึ่ง ข้าพเจ้าบัญชาท่านไว้ในวันนี้ ให้รักพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายและปรนนิบัติ พระองค์ด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน
14. ‘เราจะให้ฝนตกบนแผ่นดินของเจ้าตามฤดูกาล คือฝนต้นฤดูและฝนชุกปลายฤดู เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้เก็บพืชผล เหล้าองุ่น และน้ำมัน
15. และเราจะให้หญ้าในทุ่งสำหรับฝูงสัตว์ของเจ้า และเจ้าจะได้รับประทานอิ่มหนำ’
16. จงระวังตัวอย่าให้จิตใจของท่านทั้งหลายลุ่มหลงและ หันเหไปปรนนิบัตินมัสการพระอื่น
17. และพระเจ้าจึงทรงกริ้วต่อท่าน ปิดฟ้าสวรรค์ไม่ให้ฝนตก และแผ่นดินก็ไม่งอกพืชผลและท่านทั้งหลายจะพินาศจาก แผ่นดินดีซึ่งพระเจ้าประทานแก่ท่านนั้นเสียอย่าง รวดเร็ว
18. “เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงจดจำถ้อยคำเหล่านี้ของ ข้าพเจ้าไว้ในจิตในใจของท่านทั้งหลาย จงเอาถ้อยคำเหล่านี้พันไว้ที่มือของท่านเป็นหมายสำคัญ และจารึกไว้ที่หว่างคิ้วของท่าน
19. และท่านจงสอนถ้อยคำเหล่านี้แก่บุตรหลานของท่านทั้งหลาย จงพูดถึงถ้อยคำเหล่านี้เมื่อท่านอยู่ในเรือน และเมื่อท่านเดินอยู่ตามทาง เมื่อท่านนอนลงหรือลุกขึ้น