8. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“เหล้าองุ่นหาได้จากพวงองุ่นและเขากล่าวว่า ‘อย่าทำลายมันเสียเพราะมีพระพรอยู่ในนั้น’ ฉันใดเราก็จะกระทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเราและไม่ทำลายเขาหมดทีเดียวฉันนั้น
9. เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบและผู้รับมรดกภูเขาทั้งหลายของเราจากยูดาห์ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดกและบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10. ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะและที่ลุ่มอาโคร์เป็นที่ให้ฝูงโคนอนเพื่อชนชาติของเราที่ได้แสวงเรา
11. แต่เจ้าทั้งหลายจะทอดทิ้งพระเจ้าผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเราผู้จัดสำรับไว้ให้แก่ พระโชคและเติมเหล้าองุ่นประสมให้แก่ พระเคราะห์
12. เราจะเอาเจ้าทั้งหลายฟาดเคราะห์ให้ดาบไปและเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อการสังหารเพราะเมื่อเราเรียก เจ้าไม่ตอบเมื่อเราพูด เจ้าไม่ฟังแต่เจ้าได้กระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของเราและเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดีด้วย”
13. เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด ผู้รับใช้ทั้งหลายของเราจะได้รับประทานแต่เจ้าทั้งหลายจะหิวดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่มแต่เจ้าจะกระหายดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์แต่เจ้าจะได้อาย
14. ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงเพราะใจยินดีแต่เจ้าทั้งหลายจะร้องออกมาเพราะเสียใจและจะครวญครางเพราะจิตระทม