13. เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด ผู้รับใช้ทั้งหลายของเราจะได้รับประทานแต่เจ้าทั้งหลายจะหิวดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่มแต่เจ้าจะกระหายดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์แต่เจ้าจะได้อาย
14. ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงเพราะใจยินดีแต่เจ้าทั้งหลายจะร้องออกมาเพราะเสียใจและจะครวญครางเพราะจิตระทม
15. เจ้าทั้งหลายจะทิ้งชื่อของเจ้าไว้แก่ผู้เลือกสรรของเราเพื่อใช้แช่งและพระเจ้าจะทรงสังหารเจ้าแต่จะทรงเรียกชื่อผู้รับใช้ของพระองค์ด้วยชื่ออื่น
16. ดังนั้น ผู้ใดที่ขอพรให้ตนเองในแผ่นดินจะขอพรให้ตนเองในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะและผู้ใดที่สาบานในแผ่นดินจะสาบานในนามพระเจ้าแห่งสัจจะเพราะความลำบากเก่าแก่นั้นก็ลืมเสียแล้วและซ่อนเสียจากตาของเรา
17. “เพราะดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่เพราะสิ่งเก่าก่อนนั้นจะไม่จำกันหรือนึกได้อีก
18. แต่จงชื่นบานและเปรมปรีดิ์เป็นนิตย์ในสิ่งซึ่งเราสร้างขึ้นเพราะดูเถิด เราสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นที่เปรมปรีดิ์และชนชาติของเมืองนั้นให้เป็นความชื่นบาน