1. นี่ใครหนอที่มาจากเมืองเอโดมสวมเสื้อผ้าย้อมสีแดงจากเมืองโบสราห์พระองค์ผู้ซึ่งโอ่อ่าในเครื่องทรงของพระองค์เสด็จมาด้วยกำลังยิ่งใหญ่ของพระองค์“นี่เราเองร้องประกาศการช่วยกู้และมีอานุภาพที่จะช่วยให้รอด”
2. ทำไมเครื่องทรงของพระองค์จึงสีแดงและเสื้อผ้าของพระองค์เหมือนกับของคนที่ย่ำในบ่อย่ำองุ่น
3. “เราได้ย่ำบ่อองุ่นแต่ลำพังและไม่มีใครจากชนชาติทั้งหลายอยู่กับเราเลยเราย่ำมันด้วยความโกรธของเราเราเหยียบมันด้วยความพิโรธของเราโลหิตของเขาพรมอยู่บนเสื้อผ้าของเราและเราได้ทำให้เสื้อผ้าของเราเปื้อนหมด
4. เพราะวันแก้แค้นอยู่ในใจของเราและปีแห่งการไถ่ของเราได้มาถึง
5. เรามอง แต่ไม่มีผู้ใดหนุนมาเราประหลาดใจ แต่ไม่มีผู้ชูไว้มือของเราเองจึงนำชัยมาให้เราและความพิโรธของเราชูเราไว้
6. เราย่ำชนชาติทั้งหลายลงด้วยความโกรธของเราเราได้ทำให้เขาเมาด้วยความพิโรธของเราและเราได้เทโลหิตของเขาบนแผ่นดินโลก”
7. ข้าพเจ้าจะกล่าวให้คิดถึงความรักมั่นคงแห่งพระเจ้าบรรดากิจการอันน่าสรรเสริญของพระเจ้าตามบรรดาซึ่งพระเจ้าประทานแก่พวกเราและความดียิ่งใหญ่ต่อวงศ์ของอิสราเอลซึ่งพระองค์ทรงอนุมัติให้ตามพระกรุณาของพระองค์ตามความรักมั่นคงอันอุดมสมบูรณ์ของพระองค์
8. เพราะพระองค์ตรัสว่า แน่ทีเดียวเขาเป็นชนชาติของเราบุตรผู้จะไม่ประพฤติคดโกงเรา และพระองค์ได้เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเขา
9. พระองค์ทรงทุกข์พระทัยในความทุกข์ใจทั้งสิ้นของเขาและทูตสวรรค์ที่อยู่ต่อพระพักตร์พระองค์ช่วยเขาทั้งหลายให้รอด40พระองค์ทรงไถ่เขาด้วยความรักของพระองค์ และด้วยความสงสารของพระองค์พระองค์ทรงยกเขาขึ้นและหอบเขาไปตลอดกาลก่อน