4. ดูเถิด เจ้าอดอาหารเพียงเพื่อวิวาทและต่อสู้และเพื่อต่อยด้วยหมัดอธรรมการอดอาหารอย่างของเจ้าในวันนี้จะไม่กระทำให้เสียงของเจ้าได้ยินไปถึงที่สูง
5. อย่างนี้หรือเป็นการอดอาหารที่เราเลือกคือวันที่คนข่มตัวการก้มศีรษะของเขาลงเหมือนอ้อเล็กและปูผ้ากระสอบและขี้เถ้ารองใต้เขา อย่างนี้หรือเจ้าจะเรียกการอย่างนี้ว่าการอดอาหารและเป็นวันที่พระเจ้าโปรดปรานอย่างนั้นหรือ
6. “การอดอาหารอย่างนี้ไม่ใช่หรือที่เราต้องการคือการแก้พันธนะของความอธรรมการแก้สายรัดแอกและการปล่อยให้ผู้ถูกบีบบังคับเป็นอิสระและการหักแอกเสียทุกอัน
7. ไม่ใช่การที่จะปันอาหารของเจ้าให้กับผู้หิวและนำคนยากจนไร้บ้านเข้ามาในบ้านของเจ้าเมื่อเจ้าเห็นคนเปลือยกายก็คลุมกายเขาไว้และไม่ซ่อนตัวของเจ้าจากญาติของเจ้าเอง ดอกหรือ
8. แล้วความสว่างจะพุ่งออกมาแก่เจ้าอย่างอรุณและแผลของเจ้าจะเรียกเนื้อขึ้นมาอย่างรวดเร็วความชอบธรรมของเจ้าจะเดินนำหน้าเจ้าและพระสิริของพระเจ้าจะระวังหลังเจ้า
9. แล้วเจ้าจะทูล และพระเจ้าจะทรงตอบเจ้าจะร้องทูล และพระองค์จะตรัสว่า เราอยู่นี่“ถ้าเจ้าจะเอาออกไปจากท่ามกลางเจ้าเสีย ซึ่งแอกซึ่งการชี้หน้า และซึ่งการพูดอธรรม
10. ถ้าเจ้าทุ่มเทชีวิตของเจ้าแก่คนหิวและให้ผู้ถูกข่มใจได้อิ่มใจแล้วความสว่างจะโผล่ขึ้นแก่เจ้าในความมืดและความมืดคลุ้มของเจ้าจะเป็นเหมือนเที่ยงวัน
11. และพระเจ้าจะนำเจ้าอยู่เป็นนิตย์และให้เจ้าอิ่มด้วยของดีและกระทำให้กระดูกของเจ้าแข็งและเจ้าจะเป็นเหมือนสวนที่มีน้ำรดเหมือนน้ำพุ ที่น้ำของมันไม่ขาด