1. จงร้องดังๆ อย่าออมไว้จงเปล่งเสียงของเจ้าเหมือนเป่าเขาสัตว์จงแจ้งแก่ชนชาติของเราให้ทราบถึงเรื่องการทรยศของเขาแก่เชื้อสายของยาโคบเรื่องบาปของเขา
2. แต่เขายังแสวงเราทุกวันและปีติยินดีที่จะรู้จักทางของเราเหมือนกับว่าเขาเป็นประชาชาติที่ได้ทำความชอบธรรมและมิได้ละทิ้งกฎหมายแห่งพระเจ้าของเขาเขาก็ขอข้อกฎหมายอันชอบธรรมจากเราเขาทั้งหลายก็ปีติยินดีที่จะเข้ามาใกล้พระเจ้า
3. ‘ทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้อดอาหาร และพระองค์มิได้ทอดพระเนตรทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถ่อมตัวลง และพระองค์มิได้ทรงสนพระทัย’ดูเถิด ในวันที่เจ้าอดอาหาร เจ้าทำตามใจของเจ้าและบีบบังคับคนงานของเจ้าทั้งหมด