1. จงร้องดังๆ อย่าออมไว้จงเปล่งเสียงของเจ้าเหมือนเป่าเขาสัตว์จงแจ้งแก่ชนชาติของเราให้ทราบถึงเรื่องการทรยศของเขาแก่เชื้อสายของยาโคบเรื่องบาปของเขา
2. แต่เขายังแสวงเราทุกวันและปีติยินดีที่จะรู้จักทางของเราเหมือนกับว่าเขาเป็นประชาชาติที่ได้ทำความชอบธรรมและมิได้ละทิ้งกฎหมายแห่งพระเจ้าของเขาเขาก็ขอข้อกฎหมายอันชอบธรรมจากเราเขาทั้งหลายก็ปีติยินดีที่จะเข้ามาใกล้พระเจ้า
3. ‘ทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้อดอาหาร และพระองค์มิได้ทอดพระเนตรทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถ่อมตัวลง และพระองค์มิได้ทรงสนพระทัย’ดูเถิด ในวันที่เจ้าอดอาหาร เจ้าทำตามใจของเจ้าและบีบบังคับคนงานของเจ้าทั้งหมด
4. ดูเถิด เจ้าอดอาหารเพียงเพื่อวิวาทและต่อสู้และเพื่อต่อยด้วยหมัดอธรรมการอดอาหารอย่างของเจ้าในวันนี้จะไม่กระทำให้เสียงของเจ้าได้ยินไปถึงที่สูง
5. อย่างนี้หรือเป็นการอดอาหารที่เราเลือกคือวันที่คนข่มตัวการก้มศีรษะของเขาลงเหมือนอ้อเล็กและปูผ้ากระสอบและขี้เถ้ารองใต้เขา อย่างนี้หรือเจ้าจะเรียกการอย่างนี้ว่าการอดอาหารและเป็นวันที่พระเจ้าโปรดปรานอย่างนั้นหรือ
6. “การอดอาหารอย่างนี้ไม่ใช่หรือที่เราต้องการคือการแก้พันธนะของความอธรรมการแก้สายรัดแอกและการปล่อยให้ผู้ถูกบีบบังคับเป็นอิสระและการหักแอกเสียทุกอัน
7. ไม่ใช่การที่จะปันอาหารของเจ้าให้กับผู้หิวและนำคนยากจนไร้บ้านเข้ามาในบ้านของเจ้าเมื่อเจ้าเห็นคนเปลือยกายก็คลุมกายเขาไว้และไม่ซ่อนตัวของเจ้าจากญาติของเจ้าเอง ดอกหรือ
8. แล้วความสว่างจะพุ่งออกมาแก่เจ้าอย่างอรุณและแผลของเจ้าจะเรียกเนื้อขึ้นมาอย่างรวดเร็วความชอบธรรมของเจ้าจะเดินนำหน้าเจ้าและพระสิริของพระเจ้าจะระวังหลังเจ้า
9. แล้วเจ้าจะทูล และพระเจ้าจะทรงตอบเจ้าจะร้องทูล และพระองค์จะตรัสว่า เราอยู่นี่“ถ้าเจ้าจะเอาออกไปจากท่ามกลางเจ้าเสีย ซึ่งแอกซึ่งการชี้หน้า และซึ่งการพูดอธรรม
10. ถ้าเจ้าทุ่มเทชีวิตของเจ้าแก่คนหิวและให้ผู้ถูกข่มใจได้อิ่มใจแล้วความสว่างจะโผล่ขึ้นแก่เจ้าในความมืดและความมืดคลุ้มของเจ้าจะเป็นเหมือนเที่ยงวัน
11. และพระเจ้าจะนำเจ้าอยู่เป็นนิตย์และให้เจ้าอิ่มด้วยของดีและกระทำให้กระดูกของเจ้าแข็งและเจ้าจะเป็นเหมือนสวนที่มีน้ำรดเหมือนน้ำพุ ที่น้ำของมันไม่ขาด
12. และสิ่งปรักหักพังโบราณของเจ้าจะได้รับการสร้างขึ้นใหม่เจ้าจะได้ซ่อมเสริมรากฐานของคนหลายชั่วอายุมาแล้วขึ้นเจ้าจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ซ่อมกำแพงที่พังผู้ซ่อมแซมถนนให้คืนคงเพื่อจะได้อาศัยอยู่
13. “ถ้าเจ้าหยุดเหยียบย่ำวันสะบาโตคือจากการทำตามใจของเจ้าในวันบริสุทธิ์ของเราและเรียกสะบาโตว่า วันปีติยินดีและเรียกวันบริสุทธิ์ของพระเจ้าว่า วันมีเกียรติถ้าเจ้าให้เกียรติมัน ไม่ไปตามทางของเจ้าเองหรือทำตามใจของเจ้า หรือพูดแต่เรื่องไร้สาระ
14. แล้วเจ้าจะได้ความปีติยินดีในพระเจ้าและเราจะให้เจ้าขึ้นขี่อยู่บนที่สูงของแผ่นดินโลกและเราจะเลี้ยงเจ้าด้วยมรดกของยาโคบบิดาของเจ้าเพราะโอษฐ์ของพระเจ้าได้ตรัสแล้ว”