16. พระเจ้า ผู้ทรงสร้างทางในทะเลสร้างวิถีในน้ำที่มีอานุภาพ
17. ผู้ทรงนำรถรบและม้ากองทัพ และนักรบออกมาเขาทั้งหลายนอนลงด้วยกันและลุกขึ้นไม่ได้เขาทั้งหลายศูนย์ไปและดับเสียเหมือนไส้ตะเกียง
18. ตรัสดังนี้ว่า “อย่าจดจำสิ่งล่วงแล้วนั้นอย่าพิเคราะห์สิ่งเก่าก่อน
19. ดูเถิด เรากำลังกระทำสิ่งใหม่งอกขึ้นมาแล้ว เจ้าไม่เห็นหรือเราจะทำทางในถิ่นทุรกันดารและแม่น้ำในที่แห้งแล้ง
20. สัตว์ป่าทุ่งจะให้เกียรติเราคือหมาป่าและนกกระจอกเทศเพราะเราให้น้ำในถิ่นทุรกันดารให้แม่น้ำในที่แห้งแล้งเพื่อให้น้ำดื่มแก่ชนชาติผู้เลือกสรรของเรา
21. คือชนชาติที่เราปั้นเพื่อเราเองเพื่อเขาจะถวายสรรเสริญเรา
22. “โอ ยาโคบเอ๋ย ถึงกระนั้นก็ไม่ใช่เราที่เจ้าเรียกหาโอ อิสราเอลเอ๋ย เจ้าไม่เหน็ดเหนื่อยเพื่อเราเสียเลย
23. เจ้ามิได้นำแพะแกะของเจ้ามาเป็นเครื่องเผาบูชาแก่เราหรือให้เกียรติเราด้วยเครื่องสักการบูชาของเจ้าเรามิได้ให้เป็นภาระแก่เจ้าด้วยเรื่องเครื่องบูชาหรือให้เจ้าเหน็ดเหนื่อยด้วยเรื่องกำยาน