6. “เราคือพระเจ้า เราได้เรียกเจ้ามาด้วยความชอบธรรมเราได้ยุดเจ้าและรักษาเจ้าไว้เราได้ให้เจ้าเป็นตัวพันธสัญญาของมนุษยชาติเป็นความสว่างแก่บรรดาประชาชาติ
7. เพื่อเบิกตาคนที่ตาบอดเพื่อนำผู้ถูกจำจองออกมาจากคุกนำผู้ที่นั่งในความมืดออกมาจากเรือนจำ
8. เราคือเยโฮวาห์ นั่นเป็นนามของเราพระสิริของเรา เรามิได้ให้แก่ผู้อื่นหรือให้คำที่สรรเสริญเราแก่รูปแกะสลัก
9. ดูเถิด สิ่งล่วงแล้วนั้นก็สำเร็จแล้วและเราก็แจ้งสิ่งใหม่ๆก่อนที่สิ่งเหล่านั้นจะเกิดขึ้นเราก็ได้เล่าให้ฟังแล้ว
10. จงร้องเพลงบทใหม่ถวายพระเจ้าเพลงยอพระเกียรติของพระองค์จากปลายแผ่นดินโลกทั้งผู้ที่ไปทะเล และบรรดาสิ่งที่อยู่ในนั้นทั้งแผ่นดินชาวทะเลและชาวถิ่นนั้น
11. จงให้ถิ่นทุรกันดารและหัวเมืองในนั้นเปล่งเสียงทั้งชนบทที่เคดาร์อาศัยอยู่จงให้ชาวเส-ลาร้องเพลงด้วยความชื่นบานให้เขาโห่ร้องมาจากยอดภูเขา
12. จงให้เขาถวายพระสิริแด่พระเจ้าและถวายสรรเสริญพระองค์ในแผ่นดินทะเลทราย
13. พระเจ้าเสด็จออกไปอย่างคนแกล้วกล้าพระองค์ทรงเร้าความกระตือรือร้นของพระองค์ขึ้นอย่างนักรบพระองค์ทรงร้อง พระองค์ทรงโห่ดังพระองค์ทรงแผลงฤทธิ์ต่อศัตรูของพระองค์
14. เราได้นิ่งอยู่นานแล้วเราเงียบอยู่และรั้งตนเองไว้บัดนี้เราจะร้องออกมาเหมือนผู้หญิงกำลังคลอดบุตรเราจะหายใจถี่และหอบ
15. เราจะทิ้งภูเขาและเนินให้ร้างและให้พืชผักบนนั้นแห้งไปเราจะให้แม่น้ำกลายเป็นเกาะและให้สระแห้งไป
16. เราจะจูงคนตาบอดไปในทางที่เขาทั้งหลายไม่รู้จักเราจะนำเขาไปในทางทั้งหลายที่เขาไม่รู้จักเราจะให้ความมืดข้างหน้าเขากลับเป็นสว่างที่ขรุขระให้เป็นที่ราบสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราควรจะกระทำและเราจะไม่ละทิ้งสิ่งเหล่านี้
17. เขาทั้งหลายจะหันกลับ และต้องขายหน้าอย่างที่สุดคือผู้ที่วางใจในรูปแกะสลักผู้ที่กล่าวแก่รูปเคารพหล่อว่า“ท่านเป็นพระของเรา”