15. ดูเถิด บรรดาประชาชาติก็เหมือนน้ำหยดหนึ่งจากถังและนับว่าเหมือนผงบนตาชั่งดูเถิด พระองค์ทรงหยิบเกาะทั้งหลายขึ้นมาเหมือนผงคลี
16. เลบานอนไม่พอเป็นฟืนและสัตว์ของป่านั้นก็ไม่พอเป็นเครื่องเผาบูชา
17. ต่อพระองค์บรรดาประชาชาติทั้งสิ้นก็เหมือนไม่มีอะไรเลยพระองค์ทรงนับว่าเขาน้อยยิ่งกว่าศูนย์และศูนยภาพ
18. ท่านจะเปรียบพระเจ้าเหมือนผู้ใดหรือเปรียบพระองค์คล้ายกับอะไร
19. รูปเคารพน่ะหรือ ช่างเขาหล่อมันไว้ช่างทองเอาทองคำปิดไว้และหล่อสร้อยเงินให้
20. เขาผู้ที่ยากจนก็เลือกสิ่งที่เป็นเครื่องบูชาเป็นไม้ที่ไม่ผุเขาเสาะหาช่างที่มีฝีมือมาตกแต่งให้เป็นรูปเคารพที่ไม่หวั่นไหว
21. ท่านทั้งหลายไม่เคยรู้หรือ ท่านไม่เคยได้ยินหรือไม่มีผู้ใดบอกท่านตั้งแต่แรกแล้วหรือท่านไม่เข้าใจรากฐานของแผ่นดินโลกหรือ
22. คือพระองค์ผู้ประทับเหนือปริมณฑลของแผ่นดินโลกและชาวแผ่นดินโลกก็เหมือนอย่างตั๊กแตนโมผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์เหมือนขึงม่านและกางออกเหมือนเต็นท์ที่อาศัย
23. ผู้ทรงกระทำเจ้านายให้เป็นเหมือนเปล่าและทรงกระทำให้ผู้ครอบครองแผ่นดินโลกเป็นเหมือนศูนยภาพ
24. พอปลูกเขาเหล่านั้นเสร็จพอหว่านเสร็จพอที่รากหยั่งลงพระองค์ก็เป่ามาบนเขาเขาก็เหี่ยวแห้งไปและพายุก็พัดพาเขาไปเหมือนตอข้าว
25. องค์บริสุทธิ์ตรัสว่าเจ้าจะเปรียบเรากับผู้ใดเล่าซึ่งเราจะเหมือนเขา
26. จงแหงนหน้าขึ้นดูว่าผู้ใดสร้างสิ่งเหล่านี้พระองค์ผู้ทรงนำบริวารออกมาตามจำนวนเรียกชื่อมันทั้งหมดโดยอานุภาพอันยิ่งใหญ่ของพระองค์และเพราะพระองค์ทรงฤทธิ์เข้มแข็งจึงไม่ขาดไปสักดวงเดียว
27. โอ ยาโคบเอ๋ย ทำไมเจ้าจึงว่าโอ อิสราเอลเอ๋ย ทำไมจึงพูดว่า“ทางของข้าพเจ้าปิดบังไว้จากพระเจ้าและความยุติธรรมอันควรตกแก่ข้าพเจ้านั้นก็ผ่านพระเจ้าของข้าพเจ้าไปเสีย